پیشنهاد مدلی برای ترسیم گره در تزیینات وابسته به معماری اسلامی

یکی از مصداق های تزیینات، گره است. ترسیم گره ها معمولا در نزد پژوهشگران هنر اسلامی امری مورد توجه بوده است. در این پژوهش به معرفی مهم ترین روش های موجود رسم گره مثل روش شبکه های زیر ساختی شعاعی و شبکه های زیر ساختی «هانکین» و تحلیل مقایسه ای هر یک در جهت بیان مزایا و معایب و سپس تبیین روشی جدید برای ترسیم گره پرداخته می شود. روش پیشنهادی این پژوهش بر حسب تعریف پارامترهای مستقیم مثل تعداد اضلاع شمسه ی گره و طول دهانه مورد نظر بیان می گردد. در این روش، مشکلات و سختی روش هانکین مثل محاسبات شبکه های چند ضلعی، نوع آنها و زاویه برخورد و در بعضی موارد نامنتظم شدن، مرتفع خواهد شد. با توجه به آن که احتمال آسیب به اطراف یک نقش هندسی نسبت به مرکزش بیشتر است، در زمان مرمت با رسم نقوش از مرکز و تعریف خطوط نقش به گونه ی پارامتریک بر اساس طول دهانه ی مرکزی، می توان از مرکز، سایر قسمت های نقش را نیز ترسیم نمود که این امر در روش پیشنهادی ارایه شده در این پژوهش، با تعیین تعداد اضلاع و طول دهانه ی مورد نظر امکان پذیر می شود. در واقع سعی خواهد شد با امکانات رایانه ای (برنامه نویسی)، روش های ترسیم نقوش هندسی معماری اسلامی ارتقا داده شوند بدین معنا که با دانستن دو پارامتر تعداد اضلاع نقش مرکزی (مثلا شمسه) و طول دهانه ی گره مورد نظر به راحتی بتوان آن را ترسیم کرد.