مطالعه تاثیر پیش تیمارهای مختلف بر روی فرآیند آبزدایی فلفل قرمز چیلی (Capsicum Annum) و بررسی مدلسازی سینتیک خشک کردن

هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیر پارامترهای روش‌ آبزدایی و نوع پیش فرآیند، دمای و زمان خشک کردن بر روی فرآیند آبزدایی فلفل قرمز چیلی می‌باشد. فرآیند آبزدایی فلفل قرمز در دو روش هوای داغ (در سه دمای 55، 65 و 75 درجه سانتی‌گراد) و آفتابی همراه با پیش تیمارهای آنزیم‌بری با آب جوش، کربنات پتاسیم و اتیل اولیات انجام گرفت. نتایج نشان داد که به کارگیری روش پیش فرآیند آنزیم‌بری با آب جوش و دمای هوای 75 درجه سانتی‌گراد، توانست سرعت خشک کردن را به بیشینه مقدار خود برساند که تحلیل آماری نشان داد هیچ گونه اختلاف آماری معناداری با تیمارهای (آنزیم‌بری با آب جوش و دمای هوای خشک کردن 65 درجه سانتی‌گراد)، (اتیل اولیات و دمای هوای 75 درجه سانتی‌گراد) و (کربنات پتاسیم و دمای هوای 75 درجه سانتی‌گراد) مشاهده نگردید (01/0 > p). بنابراین با توجه به اینکه در دمای کمتر خصوصیات تغذیه‌ای محصول تولیدی بهتر حفظ می‌گردد، بنابراین نمونه فلفل قرمز تیمار شده با (آنزیم‌بری با آب جوش و 65 درجه سانتی‌گراد) به عنوان بهترین تیمار معرفی گردید. نتایج مدلسازی نشان داد که مدل لگاریتمی به دلیل بالاترین r2 و کمترین ?2 و rmse به عنوان بهترین مدل‌ جهت پیش‌بینی منحنی خشک کردن فلفل قرمز چیلی انتخاب گردید.