ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮ ﺿﺪاﮐﺴﺎﯾﺸﯽ اﺳﺎﻧﺲ و ﻋﺼﺎره ﮔﯿﺎه ﭼﻮﯾﻞ (ferulago angulate) ﺑﺮ ﺧﻮاص ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﭘﺎﯾﺪارﺳﺎزی ﺣﺮارﺗﯽ روﻏﻦ آﻓﺘﺎﺑﮕﺮدان

امروزه به دلیل اثرات نامطلوب آنتی اکسیدان های سنتزی، بکارگیری منابع مختلف آنتی اکسیدان های گیاهی به منظور به تاخیر انداختن یا جلوگیری از اکسیداسیون مواد غذایی بویژه انواع بر پایه روغن یا چربی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در این مطالعه اثر آنتی اکسیدانی اسانس و عصاره چویل در پایدارسازی حرارتی روغن آفتابگردان مورد بررسی قرار گرفت. اثر افزودن اسانس و عصاره چویل در پایداری روغن آفتابگردان بوگیری شده با غلظت آنتی اکسیدانی در سه سطح (صفر،400،200) و نوع استخراج در دو سطح (عصاره الکلی، اسانس آبی) و دمای سرخ کردن در سه سطح ( 160،170،180 c°) در مقایسه با آنتی اکسیدان سنتزی ترشیاری بوتیل هیدروکینون (tbhq) با غلظت (100ppm) انجام شد. اندیس پراکسید، آنیزیدین، توتوکس، تیوباربیتوریک اسید، اسیدیته و پایداری رنسیمت (100 درجه سانتی گراد) تیمارها ارزیابی شد. نتایج نشان داد که کمترین عدد پراکسید، عدد اسیدیته، عدد آنیزیدین، عدد توتوکس و میزان اسید تیوباربیتوریک مربوط به نمونه حاوی 400ppm اسانس و کمترین پایداری نیز متعلق به نمونه شاهد بود. بیشترین این صفات به ترتیب مربوط به نمونه شاهد، نمونه حاوی 200ppm عصاره، نمونه شاهد، نمونه شاهد، نمونه شاهد بود. از این لحاظ، اسانس چویل موثرتر از عصاره اتانولی بود. بهترین درجه حرارت برای صفات شیمیایی دمای 160 درجه سانتی گراد تعیین شد. نتایج این پژوهش تاثیر مفید اسانس و عصاره چویل در پایداری روغن آفتابگردان و برتری آن نسبت به آنتی اکسیدان سنتزی را نشان داد.