>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی خصوصیات ضداکسایشی و ضدمیکروبی عصارهآزاد و ریزپوشانی شده گیاه پونه‌سای بینالودی (nepeta binaludensis)  
   
نویسنده عظیمی محله افسانه ,مرتضوی علی ,شرایعی پروین ,آذرپژوه الهام ,نیازمند راضیه
منبع نوآوري در علوم و فناوري غذايي - 1399 - دوره : 12 - شماره : 2 - صفحه:15 -29
چکیده    پژوهش حاضر با هدف بررسی خواص ضداکسایشی و ضدمیکروبی عصاره آزاد و ریزپوشانی شده گیاه پونه سای بینالودی (nepeta binaludensis) در شرایط آزمایشگاهی و مدل غذایی (دوغ) انجام پذیرفت. بدین منظور، عصاره پونه سای بینالودی با کمک فرآیند میدان پالس الکتریک (ولتاژ 6000 ولت و تعداد پالس 60) استخراج شد و خواص ضداکسایشی آن در مقادیر مختلف (0.5، 2، 4 و 6 درصد) در مقایسه با آنتی اکسیدان سنتزی هیدروکسی بوتیل تولوئن (0.01 درصد) بر پایداری اکسایشی روغن تخلیص شده سویا مورد پایش قرار گرفت. همچنین خواص ضدمیکروبی عصاره آزاد (0.2 و0.6درصد) و ریزپوشانی شده (1و 3 درصد) در مقایسه با نگهدارنده سنتزی سوربات پتاسیم (با غلظت 0.1 درصد) در شرایط آزمایشگاهی و مدل غذایی (دوغ) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد تمامی غلظت های عصاره نپتابینالودنسیس، حائز فعالیت آنتی اکسیدانی بودند و قدرت آنتی‌اکسیدانی عصاره با غلظت 6 درصد (11.99ساعت)، بیشتر از قدرت آنتی اکسیدان سنتزی هیدروکسی بوتیل تولوئن (8.03 ساعت) بود. نتایج نشان داد عصاره گیاه پونه سای بینالودی در غلظت 4 درصد، دارای خاصیت ضدقارچی و ضدمیکروبی بیشتری از سوربات پتاسیم (در غلظت 0.1 درصد) می باشد. همچنین، عصاره آزاد و ریزپوشانی شده قادر به کنترل رشد کپک و مخمر با حفظ خصوصیات حسی و فنلی در دوغ بودند و کمترین میزان رشد کپک و مخمر بعد از 21 روز نگهداری در شرایط یخچال در نمونه حاوی 3 درصد عصاره ریزپوشانی شده مشاهده گردید که معادل اثرنگهدارنده شیمیایی سوربات پتاسیم بود.
کلیدواژه ترکیبات فنلی، کپک و مخمر، عصاره، ضد اکسایشی، گیاه پونه‌سای بینالودی، دوغ
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار, گروه علوم و صنایع غذایی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار, گروه علوم وصنایع غذایی, ایران, سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی, مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی, پژوهش بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی, ایران, سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی, مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی, پژوهش بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی, ایران, موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی, گروه شیمی مواد غذایی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved