بررسی سلامت روانی جانبازان قطع عضو در استان مازندران

اهداف: قطع عضو یکی از شایع ترین معلولیت های حرکتی است که اختلالات جسمی، رفتاری و روانی پس از آن از مشکلات جدی جانبازان قطع عضو است. هدف این مطالعه، تعیین وضعیت و ابعاد سلامت روانی جانبازان قطع عضو استان مازندران بود.ابزار و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1392، تعداد 256 نفر از جانبازان قطع عضو تحت حمایت بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مازندران به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامه خودساخته جمعیت شناختی و پرسش نامه تجدیدنظرشده فهرست علایم 90سئوالی استفاده شد. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار spss 16.0 و توسط آزمون های مجذور کای، t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه صورت گرفت.یافته ها: 177 نفر (69.1%) از جانبازان دارای شاخص کلی بیماری بیشتر از 0.7 و به عنوان بیمار روانی احتمالی، 42 نفر (16.4%) دارای شاخص کلی بیماری 0.4 تا 0.7 و مشکوک به بیماری روانی احتمالی و 37 نفر (14.5%) دارای شاخص کلی بیماری کمتر از 0.4 و سالم احتمالی در نظر گرفته شدند. همچنین میانگین نمره شاخص کلی، در 140 نفر (54.7%) پایین تر و در 116 نفر (45.3%) بالاتر از میانگین نمره شاخص کلی بیماری جامعه مورد بررسی بود.نتیجه گیری: اکثریت جانبازان قطع عضو استان مازندران از مشکلات و عوارض جسمانی حاصل از جنگ و پس از جنگ رنج می برند که این امر باعث کاهش سلامت روان آنها شده است و بیشتر از نصف افراد دارای شاخص کلی بیماری هستند که نشان دهنده کیفیت زندگی پایین این جانبازان است.