تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عزت نفس جنسی، ناگویی خلقی و سازگاری زناشویی در همسران جانبازان

اهداف: همسران جانبازان با مشکلات روان شناختی زناشویی و استرس روانی زیادی مواجه هستند که کیفیت زندگی آنها را کاهش می دهد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عزت نفس جنسی، ناگویی خُلقی و سازگاری زناشویی همسران جانبازان بود.مواد و روش ها: در این پژوهش کاربردی از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل در سال 1394، تعداد 40 نفر از همسران جانبازان شهر اراک به صورت دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (20 نفر برای هر گروه) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسش نامه هایی شاخص عزت نفس جنسی زنان، سازگاری زناشویی لاک والاس و مقیاس ناگویی هیجانی استفاده شد. مداخله درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در 10 جلسه برایی گروه آزمایش برگزار شد، ولی برای گروه کنترل هیچ مداخله ای اعمال نشد و از هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. داده ها به کمک نرم افزار spss 23 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: پس از مداخله، میانگین نمرات گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در عزت نفس جنسی و سازگاری زناشویی افزایش و در ناگویی خُلقی کاهش یافت که این تفاوت ها از لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.001). نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش عزت نفس جنسی و سازگاری زناشویی و همچنین کاهش ناگویی خُلقی همسران جانبازان موثر است.