مقایسه مکانیزم‌های دفاعی رشدیافته، رشدنایافته و روان‌رنجورانه در افراد عادی و جانباز

اهداف: استرس ها و ترس های تجربه شده در جانبازان بر به کارگیری مکانیزم های دفاعی در آنان اثر می گذارد. هدف این پژوهش مقایسه مکانیزم های دفاعی رشدیافته، رشدنایافته و روان رنجورانه در افراد عادی و جانباز بود.ابزار و روش ها: در پژوهش علی مقایسه ای پس رویدادی حاضر، جامعه آماری دربرگیرنده جانبازان تحت پوشش بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران در سال 1395 و افراد عادی بالای 25 سال ساکن شهر تهران بود. در این پژوهش 40 جانباز از آسایشگاه توانبخشی ثارالله، بیمارستان روان پزشکی صدر و نیایش و 40 فرد عادی از همسران دانشجویان زن مرکز شناختی رفتاری با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. پرسش نامه سبک های دفاعی به عنوان ابزار پژوهش به کار برده شد و داده ها با نرم افزار spss 22 از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.یافته ها: با کنترل اثر سن، بین افراد عادی و جانباز در استفاده از انواع مکانیزم های دفاعی تفاوت معنی داری وجود داشت (p<0/01). تفاوت میانگین نمرات استفاده از بُعد رشدیافته و رشدنایافته مکانیزم های دفاعی در دو گروه جانبازان و افراد عادی معنی دار بود (p<0/01)، بدین صورت که جانبازان نسبت به افراد عادی از مکانیزم های دفاعی رشدنایافته، بیشتر و از مکانیزم های دفاعی رشدیافته، کمتر استفاده می کردند. میانگین نمرات مکانیزم های دفاعی روان رنجورانه در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (p>0/05). نتیجه گیری: جانبازان از مکانیزم های دفاعی رشدیافته کمتر و مکانیزم های دفاعی رشدنایافته بیشتری نسبت به افراد عادی استفاده می کنند، اما در به کارگیری مکانیزم های دفاعی روان رنجورانه تفاوتی ندارند.