اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کنترل هیجان و افکار خودکشی در جانبازان مبتلا به ptsd

اهداف: وجود هشت سال جنگ تحمیلی در ایران موجب شده است گروه قابل توجهی از رزمندگان و جانبازان به علایم اختلال استرس پس از ضربه (ptsd) دچار شوند. ptsd حداقل با نشانه های یک اختلال روانی دیگر همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری بر کنترل هیجان و افکار خودکشی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود.مواد و روش ها: در این پژوهش کاربردی، با طرح نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل در سال 96-1395، تعداد 40 نفر از جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بستری شده در بیمارستان قدس شهر سنندج به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و به صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس افکار خودکشی بک و پرسش نامه مهار هیجانی بود. بیماران گروه آزمایش به مدت 9 جلسه تحت درمان گروهی شناختی رفتاری قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها به کمک نرم افزار spss 16 و توسط آزمون های تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره انجام شد.یافته ها: پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل معنی دار بود و درمان شناختی رفتاری باعث افزایش کنترل هیجان (25.40=f) و زیرمقیاس های آن و کاهش افکار خودکشی (38.19=f) و زیرمقیاس های آن در جانبازان مبتلا به ptsd شد (0.001=p).نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری بر افزایش کنترل هیجان و کاهش علایم افکار خودکشی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه موثر است.