تاثیر بیکاری بر سلامت عمومی جانبازان مشمول حالت اشتغال

اهداف: حفظ سلامت عمومی آحاد جامعه، خصوصاً جانبازان، از مهم ترین برنامه های سیاست مداران، قانون گذاران و مجریان است. کاردرمانی شامل فعالیت های روزمره زندگی، خواب و استراحت، آموزش، شغل، تفریح و سرگرمی و مشارکت اجتماعی است. این پژوهش کیفی با هدف بررسی تاثیر بیکاری بر سلامت عمومی جانبازان انجام شد. مشارکت کنندگان و روش ها: در این پژوهش کیفی که در شهر تهران سال 1388 انجام شد، 25 جانباز مرد مشمول قانون حالت اشتغال، به روش اشباع داده ها مورد مصاحبه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از مصاحبه باز و نیمه باز و نیمه ساختاری جمع آوری شد. از شرکت کنندگان رضایت شفاهی و آگاهانه کسب شد و ناشناس بودن، محرمانه ماندن اطلاعات و حق کناره گیری آنها در هر مرحله از مصاحبه به آنها اعلام شد. یافته ها: در مجموع 45 درون مایه فرعی از مصاحبه ها استخراج و تحت 5 درون مایه اصلی مشکلات خانوادگی (مهم ترین درون مایه فرعی آن عدم رضایت از ارتباط با خانواده و کاهش نقش مدیریت در خانواده)، مشکلات اجتماعی (مهم ترین درون مایه فرعی آن کاهش ارتباط با دیگران)، مشکلات جسمی (مهم ترین درون مایه فرعی آن احساس پیری زودرس)، مشکلات روحی (مهم ترین درون مایه فرعی آن ناراحتی و غمگینی و احساس مفیدنبودن و مشکلات اقتصادی (مهم ترین درون مایه فرعی آن کاهش مزایا نسبت به زمان اشتغال) طبقه بندی شد. نتیجه گیری: جانبازان و فرزندان ایشان، از احساس سرباربودن در جامعه بیشتر از مشکلات اقتصادی همراه بیکاری رنج می برند. تنقیح قوانین اشتغال زا با هدف گیری نقش کار و فعالیت در سلامت افراد جامعه و سعی مجریان در تصویب قوانین حمایتی در جهت ایجاد اشتغال مناسب برای جانبازان با هدف ارتقای سلامت عمومی از ضرورت های امروز است.