اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر بدتنظیمی هیجانی، افکار خودکشی و ناامیدی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس سانحه

اهداف: اختلال استرس پس از سانحه (ptsd) یکی از عوارض برجسته روانی ناشی از جنگ است که در جانبازان دیده می شود. درمان متمرکز بر هیجان، یک مداخله کوتاه مدت است که می تواند مجموعه ای از تخریب های این اختلال را مورد هدف قرار دهد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر بدتنظیمی هیجانی، افکار خودکشی و ناامیدی جانبازان مبتلا به ptsd بود.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل در سال 1395، تعداد 50 نفر از جانبازان مبتلا به ptsd مراجعه کننده به بیمارستان روان پزشکی ایثار اردبیل به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده ها با استفاده از چک لیست اختلال استرس پس از سانحه نسخه نظامی، پرسش نامه ناامیدی بک، مقیاس اندیشه پردازی خودکشی بک و مقیاس مشکل در تنظیم هیجان گردآوری شدند. سپس جلسات درمان متمرکز بر هیجان به مدت 8 جلسه 1.5ساعته برای گروه آزمایش اجرا شد. داده ها توسط آزمون آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار آماری spss 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بعد از کنترل اثرات پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون دو گروه در هر یک از متغیرهای بدتنظیمی هیجانی، افکار خودکشی و ناامیدی تفاوت معنی دار وجود داشت (p<0/05).نتیجه گیری: آموزش درمان متمرکز بر هیجان می تواند بدتنظیمی هیجانی، افکار خودکشی و ناامیدی جانبازان مبتلا به ptsd را کاهش دهد.