جایگاه روش تفسیر علمی در روایات امام صادق(علیه السلام)

«روش تفسیر علمی»، در کنار سایر روش ها همچون «تفسیر قرآن به قرآن»، «تفسیر قرآن به سنّت» و «تفسیر عقلی» ازجمله روش های تفسیر قرآن است که از جایگاهی ویژه برخوردار است. روش تفسیر علمی، عبارت است از روشی که مفسّر تلاش می کند با بهره گیری و استخدام علوم اطمینان آور تجربی به عنوان منبعی خاص، در کنار سایر منابع به فهم بهتر و بیشتر اشارات عملی آیات قرآن بپردازد؛ به گونه ای که همه معیارها و شرایط یک تفسیر صحیح رعایت شود و هیچ گونه تحمیل و یا استخراجی در تفسیر به وجود نیاید. با بررسی روایات تفسیریِ برجای‌مانده از امام صادق(ع) پدیدار گشت که آن حضرت، برای «علم» عموماً و یافته های قطعیِ «علوم تجربی» خصوصاً جایگاهی ویژه قائل بوده و از روش تفسیر علمی در کنار سایر روش های تفسیری، برای فهمِ بهتر و بیشتر اشارات علمی آیات قرآن بهره گیری نموده است. یافته های پژوهش نشان داد، گونه های تفسیر علمی امام صادق(ع)، گستره ای متنوع دارد که برخی از آن ها عبارت است از: حرکت زمین، جاذبه عمومی در هستی، کروی بودن زمین، نقش های باد، زوجیت در گیاهان و همه اجزای هستی، سفارش به خوردن خوراکی های حلال، فلسفه تحریم برخی از خوراکی ها.