بررسی پایداری و تخریب حرارتی کامپوزیت‌های حاوی پلی‌وینیل کلراید/پلی‌متیل متاکریلات/نانوخاک رس آلی‌دوست

هدف از این تحقیق، مطالعه اثر نانوخاک رس اصلاح شده و گرانول پلی‌متیل متاکریلات (pmma) بر روی پایداری و تخریب حرارتی پلی‌وینیل کلراید (pvc) می‌باشد. نمونه‌های تهیه شده توسط تحلیل حرارت‌سنجی وزنی و افتراقی (tg-dt)، تفرق اشعه ایکس (xrd) و میکروسکوپ الکترونی روبشی با گسیل میدانی (fe-sem) ارزیابی شدند. با توجه به تغییر رنگ مشهود pvc به علت تشکیل یافتن پیوندهای دوگانه متناوب که از آزاد شدن هیدروکلرید اسید (hcl) از زنجیره اصلی pvc ناشی می‌شود، از این رو روشی برای یافتن محدوده زمانی رخ دادن پدیده تخریب حرارتی ارایه می‌شود. به کمک این روش، محدوده زمانی تغییر رنگ محسوس نمونه نسبت به رنگ آن در زمان مرجع تعیین شده و با توجه به شدت تغییر رنگ ایجاد شده در نمونه، درباره تخریب حرارتی آن بحث می‌شود. به علت بی‌رنگ بودن گرانول pmma تفاوت رنگ نمونه حاوی pmma و نانوخاک رس نسبت به نمونه حاوی فقط نانوخاک رس زیاد نمی‌باشد. طبق نتایج حاصل از تحلیل tg-dt، دمای هیدروکلریدزدایی و تجزیه حرارتی نمونه‌های حاوی گرانول pmma نسبت به نمونه حاوی فقط مواد متشکل pvc پایین آمده است.