بررسی رهایش داروی ضد سرطان دوکسوروبیسن از هیدروژل نانوکامپوزیت حاوی نانولوله کربنی چند دیواره مغناطیسی

در این پژوهش، سنتز و کاربرد هیدروژل نانوکامپوزیت حاوی نانولوله کربنی دیواره مغناطیسی شده به عنوان یک سیستم نوین رهایش طولانی مدت دارو مورد پژوهش قرار گرفت. تکپار‌های (2-دی متیل آمینو) اتیل‌متاآکریلات بر روی اسکلت سدیم آلژینات پیوند زده می‌شوند و هم زمان با آن، اتصالات عرضی نیز ایجاد می‌شوند. نمونه سنتز شده با استفاده از طیف‌سنج مادون قرمز (ft-ir)، میکروسکوپ الکترونی روبشی با طیف‌سنج پراش اشعه ایکس (fesem-eda-x)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، گرماوزن‌سنجی (tga) شناسایی شد. در بررسی ریخت‌شناسی نانوکامپوزیت میانگین قطر نانولوله‌های کربنی حدود nm 13.11 تخمین زده شد. برای مطالعه خاصیت دارورسانی و رهایش کنترل شده دارو، رهایش داروی دوکسوروبیسین هیدروکلرید به عنوان یک داروی ضد سرطان در محیط‌های بافری با phها و دماهای متفاوت بررسی شد. نتایج نشان داد که رهایش دوکسوروبیسین از این هیدروژل نانوکامپوزیت به ph محیط حساس است و در محیط شبیه به سلول‌های سرطانی (5.4=ph) بیشترین رهایش دارو دیده می‌شود. بررسی‌های رهایش دارو نشان داد که بازده کپسوله کردن روی این سامانه حدود 90% است. با توجه به نتایج، انتظار می‌رود که بتوان از هیدروژل نانوکامپوزیت سنتز شده به عنوان نانوحامل جدید برای تحویل داروهای ضد سرطان در صنایع دارویی و پزشکی استفاده کرد.