بیوسنتز نانوذرات آهن مغناطیسی توسط سه گونه لاکتوباسیلوس و بررسی اثر ضدباکتریایی و جذب نیترات آب توسط آن‌ها

بیوسنتز یکی از روش‎های مدرن ساخت نانوذرات است که در آن از موجودات زنده به عنوان یک بیوراکتور استفاده می‏شود. در این تحقیق از 3 گونه لاکتوباسیلوس فرمنتوم، پلانتاروم و اسیدوفیلوس جهت بیوسنتز نانوذرات آهن مغناطیسی استفاده شده است. محلول یک میلی‌مولار از fe2o3 تهیه شد و سوپرناتانت هر یک از لاکتوباسیلوس‌ها به آن افزوده شد. برای اثبات بیوسنتز minps از تغییر رنگ محلول، uv-vis، xrd، ftir و tem استفاده شد. اثر ضدمیکروبی minps به روش دیسک دیفیوژن و تعیین mic و mbc انجام شد. درصد جذب نیترات توسط minps از آب هم توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج nm 410 انجام شد. تغییر رنگ محلول نشانه بیوسنتز minps است. پیک در ناحیه 441 تا 450 اسپکتروفتومتر مشاهده شد. نتایج xrd و ftir هم تاییدی بر بیوسنتزminps  داشتند. سایز minps بین 20-30 نانومتر و شکل آن‌ها کروی بوده است. نتایج اثر ضدمیکروبی minps به روش دیسک دیفیوژن و mic به ترتیب عبارت است از باسیلوس سرئوس 0.5±26  و 1.2±30، استافیلوکوکوس اورئوس 1±21 و 0.8±40، اشریشیا کلی 0.5±18 و 1±65 و سودوموناس آئروژینوزا 2±14 و0.0±80. درصد جذب نیترات از آب 60 درصد بوده است. نتایج نشان داد که هر سه گونه لاکتوباسیلوس توانایی بیوسنتز نانوذرات آهن مغناطیسی را دارند که دارای خواص ضدمیکروبی مناسب بر علیه گرم مثبت‎ها و گرم منفی‎ها دارد و در حذف نیترات از آب می‎تواند مورد استفاده قرار گیرد.