سنتز سبز و مشخصه‌یابی نانوذرات fe3o4 با استفاده از عصاره آبی تفاله چای و کاربرد آن در تهیه نانوکامپوزیت fe3o4/cellulose

در این مطالعه، نانوذرات اکسیدآهن مغناطیسی به روش سبز و با استفاده از عصاره آبی تفاله‌های چای به عنوان عامل کاهنده تولید و در ادامه از آن‌ها به منظور تهیه نانوکامپوزیت مغناطیسی و زیست تخریب‌پذیر fe3o4/cellulose استفاده شد. نانوساختارهای تهیه شده با استفاده از اسپکتروفوتومتری uv-vis، ftir، xrd، sem، tem، tga و vsm مشخصه‌‌یابی و باهم مقایسه شدند. داده‌های حاصل از آنالیزهای صورت گرفته نشان دادند که نانوکامپوزیت سنتز شده دارای ساختاری کروی با میانگین اندازه ذرات nm 15.5 می‌باشند که در مقایسه با اندازه نانوذرات fe3o4 خالص از میانگین کمتری nm 28، برخوردار هستند. این نتایج همچنین نشان داد که نانوکامپوزیت تهیه شده دارای مقاومت حرارتی بالاتری (°c 450-800) در مقایسه با سلولز خالص می‌باشد. خاصیت مغناطیسی نانوکامپوزیت emu/g 25 تعیین شد که کمتر از مقدار بدست آمده در نانوذرات fe3o4 خالص (emu/g 45) بود. در ادامه ظرفیت تورمی مورد مطالعه قرار گرفت و g/g 139.3 تعیین گردید، که بیشتر از ظرفیت تورمی محاسبه شده برای سلولز خالص (g/g 66.8)، بود. با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه، نانوکامپوزیت تهیه شده به دلیل برخورداری از ویژگی‌های مناسب و قابل قبولی از قبیل ظرفیت جذب بالای آب، قابلیت انتقال کنترل شده به صورت مغناطیسی و زیست تخریب‌پذیری برای استفاده در فناوری‌های مختلف از قبیل دارورسانی و تصفیه آب پیشنهاد شد.