تاثیر عوامل اجتماعی روانی بر تاخیر در درمان جویی پزشکی در زنان با علایم سرطان پستان: ارزیابی مدل باور سلامتی

مقدمه: یکی از عوامل مهم در درمان موفق و کاهش مرگ در زنان با علایم سرطان پستان، زمان و چگونگی تصمیم گیری بیماران می باشد. زمانی که بیمار اقدام به جستجوی درمان های پزشکی می نماید، بر درمان و پیامدهای آن تاثیر بسزایی دارد. یکی از مدل های تبیین کننده تاخیر در جستجوی درمان در زنان با علایم سرطان پستان، مدل باور سلامتی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه میان سازه های مدل باور سلامتی و تاخیر در جستجوی درمان در زنان با علایم سرطان پستان انجام شد.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود. داده های این مطالعه از 70 زن با علایم تایید شده سرطان پستان که جهت مداوا به دو مرکز بیمارستان رازی و کلینیک بعثت رشت مراجعه کرده بودند جمع آوری شدند. این زنان با روشنمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری عبارت بودند از: پرسشنامه تاخیر در جستجوی درمان، مقیاس مدل باور سلامت (hbms) و مقیاس آگاهی درباره سرطان پستان (kbs). یافته ها: تفاوت معناداری میان زنان کمتر و بیشتر از 3ماه تاخیر در درمان جویی از نظر مولفه های سرمشق های کنش (030/0=p) و آگاهی از علایم سرطان پستان (041/0=p) در فاز تاخیر در ارزیابی؛ مولفه های آسیب پذیری ادراک شده (007/0=p) و موانع ادراک شده درمان (048/0=p) در فاز تاخیر بیماری؛ مولفه های موانع ادراک شده درمان (045/0=p)، فواید ادراک شده درمان (049/0=p) و خودکارآمدی ادراک شده (002/0=p) در فاز تاخیر رفتاری وجود داشت. نتیجه گیری: مولفه های مدل باور سلامتی از اعتبار مناسبی برای پیش بینی رفتار کمک جویی و تاخیر در درمان جویی زنان با علایم سرطان پستان برخوردار است.