تاثیر اجرای الگوی توانمند سازی خانواده محور برمقیاس‌های عملکردی کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی

مقدمه: ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن ﺷﺎیﻊ ﺗﺮیﻦ ﺳﺮﻃﺎن در ﺑﯿﻦ زﻧﺎن اﺳﺖ. سرطان و درﻣﺎنﻫﺎی آن از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﯿﻤﯽدرﻣﺎﻧﯽ ﻋﻼیﻢ و ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﯽ وسیعی بوجود می آورد و ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ بیمار و خانواده را ﺗﺤﺖاﻟﺸﻌﺎع ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ. لذا آنها نیاز به دانش، درک و توانمندی بیشتری نسبت به عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگیشان دارند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اجرای الگوی توانمند سازی خانواده محور بر مقیاس های عملکردی کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی انجام شد. روش بررسی: این پژوهش مطالعه ای نیمه تجربی از نوع کاربردی است که با انتخاب 70 زن مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی در دو گروه مداخله و کنترل از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، اطلاعات مربوط به بیماری و درمان و کیفیت زندگی می باشد (qlqc30, qlqbr23). الگو در گروه مداخله اجرا و پس آزمون یک ماه بعد از اتمام مداخله انجام شد.یافته ها: این الگو سبب ارتقای مقیاس های عملکردی عمومی (جسمانی، نقش، ذهنی، احساسی و اجتماعی) در گروه مداخله شد(p<0.05) . در مقیاس های عملکردی اختصاصی در دو گروه بعد از مداخله در ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی تفاوت معنی داری دیده نشد (p>0.05) ولی در بعد نگرش به آینده در گروه مداخله بهبود حاصل شد. نتیجه گیری: اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور در ارتقا مقیاس های عملکردی (به غیر از ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی) کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی موثر بوده است.