اثربخشی روان درمانی چهار عاملی بر افزایش عزت نفس جنسی زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: ابتلا به سرطان پستان و درمان هایی که برای این زنان صورت می گیرد، بر عملکرد و صمیمیت جنسی تاثیر می گذارد. تعاملات جنسی ناموفق از جمله عواملی هستند که به تخریب عزت نفس جنسی منجر می شوند لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روان درمانی چهار عاملی (رابطه درمانی، امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظم بخشی رفتار) بر ارتقا عزت نفس جنسی و پنج مولفه آن (مهارت و تجربه، جذابیت، کنترل، قضاوت اخلاقی و انطباق پذیری) در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری 5/2 ماهه بود. جامعه آماری، زنان متاهل مبتلا به سرطان پستان بودند که در سال 1393 به بیمارستان شهدای تجریش مراجعه داشتند. از این میان30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند ابزار پژوهش پرسشنامه عزت نفس جنسی زنان زینا و اسچوارز (1996) بود که در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در دو گروه اجرا شد. برنامه روان درمانی چهار عاملی طی 10 جلسه هفتگی90 دقیقه ای در گروه آزمایش برگزار گردید و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.یافته ها: روان درمانی چهار عاملی، عزت نفس جنسی زنان و مولفه های کنترل و قضاوت اخلاقی را افزایش داده و این اثربخشی تا پیگیری 5/2 ماهه در رابطه با مولفه های کنترل و قضاوت اخلاقی پایدار بوده است.نتیجه گیری: روان درمانی چهار عاملی، بر افزایش عزت نفس جنسی و دو مولفه کنترل و قضاوت اخلاقی آن در زنان مبتلا به سرطان پستان موثر است.