رابطه خودمتمایزسازی و هیجان‌های خودآگاه شرم و گناه با کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: بررسی کیفیت زندگی به عنوان یک موضوع مهم در مطالعات بیماری های مزمن، به خصوص سرطان، مطرح است. تمامی مجموعه علایم جسمانی و روانی سرطان، کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، در کنار درمان های پزشکی استفاده از درمان های روان شناختی برای بیماران مبتلا به درد و ناراحتی عاطفی ناشی از سرطان، می تواند منجر به ایجاد احساس آرامش در بیماران شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه خود متمایز سازی و هیجان های شرم و گناه با کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شده است. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که 200 زن مبتلا به سرطان پستان به صورت در دسترس در آن شرکت داشتند. ابزارهای مورد استفاده جهت جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه خود متمایز سازی (dsisf20)، هیجان های خودآگاه (gaps16) و کیفیت زندگی (sf12) بودند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون و به وسیله نسخه 20 نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سن بیماران برابر با 64/3 ±10/42 به دست آمد. یافته ها بیانگر رابطه مثبت و معنی دار خودمتمایز سازی و عملکرد جسمانی و روانی در مقیاس کیفیت زندگی بود. همچنین هیجان های شرم و گناه رابطه منفی و معنی داری با عملکرد جسمانی و روانی در مقیاس کیفیت زندگی داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که این دو متغیر 28% از واریانس بعد جسمانی و 41% از واریانس بعد روانی کیفیت زندگی را پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه می تواند نظر روان شناسان و متخصصین مرتبط را به این امر معطوف کند که کمک به بیماران مبتلا به سرطان پستان در جهت افزایش توانایی خودمتمایز سازی و کاهش هیجان های شرم و گناه، می تواند کیفیت زندگی این بیماران را بهبود بخشد.