تجارب روانی بیماران مبتلا به سرطان پستان بعد از گذر از مرحله بحران؛ یک مطالعه کیفی

مقدمه: سرطان پستان شایع‏ترین سرطان جمعیت زنان در جوامع امروزی است. میزان بقای مبتلایان به سرطان پستان بسیار تحت تاثیر کیفیت زندگی آنان است. از آنجاکه تجارب روان‌شناختی بیماران مبتلا به سرطان پستان تا حد زیادی بر روی کیفیت زندگی آنان موثر است، پژوهش حاضر با هدف شناخت تجارب روان‌شناختی مبتلایان به این بیماری انجام شده است. روش بررسی: این مقاله یک مطالعه کیفی از نوع تحلیل محتوا و بر مبنای مصاحبه نیمه باز و نیمه ساختار یافته می‌باشد. شرکت‌کنندگان در این مطالعه 15 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان می‌باشند که بعد از جراحی پستان در حال دریافت شیمی‏درمانی یا پیگیری آن بوده و در زمان انجام پژوهش به کلینیک پژوهشکده سرطان پستان جهاد دانشگاهی مراجعه نموده‌اند. هیچ یک از بیماران متاستاز دوردست بیماری را نداشتند و در مرحله‌ کنترل شده‌ بیماری بودند. دلیل انتخاب این گروه، گذر از دوران بحرانی مواجهه با خبر بد سرطان و سپری شدن بخش اعظم درمان و رسیدن به یک ثبات نسبی در وضعیت بیماری بود. پس از کسب اجازه، در فضایی آرام و به دور از عوامل مداخله‌گر و در یکی از اتاق‏های خالی کلینیک در قالب چند پرسش باز و بدون جهت‌گیری از زنان شرکت کننده، مصاحبه به عمل آمد. مصاحبه با هر فرد 30 دقیقه به طول انجامید و برای ضبط مصاحبه از شرکت‏کنندگان اجازه شفاهی گرفته شد. پس از چندبار مرور متن مصاحبه، نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: طیف سنی بیماران 36 تا 72 سال و تحصیلات بیماران از بی‏سواد تا کارشناسی بود. همه بیماران شرکت کننده در مطالعه متاهل و دارای 1 تا 3 فرزند بودند. برخی از بیماران پس از تشخیص احساس عصبانیت داشتند و برخی احساس غمگین بودن را عنوان می‌کردند. همچنین بیشتر بیماران به لزوم حمایت‏های روانی از طرف اعضای خانواده‌ خود در زمان شنیدن خبر ابتلا به سرطان، تاکید داشتند. برخی از بیماران عنوان کردند که سرطان اتفاق فاجعه باری در زندگیشان نبوده است. بیشتر بیماران آرزو نمی‏کردند که ای کاش به سرطان مبتلا نمی‏شدند، این درحالی است که اکثر بیماران تقریبا هر شب به مرگ می اندیشیدند. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد با وجود اینکه اکثر بیماران در زمان اطلاع از تشخیص بیماری احساساتی چون عصبانیت یا غمگینی را داشتند، اما مرور زمان سبب کنار آمدن آنها با بیماری و عوارض آن شده است. به‏طوری‏که اکثر بیماران پس از انجام ماستکتومی، با وجود تغییر فاحشی که در ظاهر بدنشان ایجاد شده بود، با این موضوع کنار آمده بودند و هیچ‏کدام از این تغییر به عنوان تجربه‌ منفی یاد نکرده بودند. به نظر می‌رسد گذر زمان می‏تواند منجر به تغییر در تجارب روانی این بیماران شود

Psychological Experiences of Women with Breast Cancer after Passing through the Critical Stage; a Qualitative Study

AbstractIntroduction: Breast cancer is the most common cancer among women around the world, and the survival rate for patients greatly depends on their quality of life, which is in turn determined by their psychological experiences. The present study thus focuses on investigating psychological experiences among women with breast cancer.Methods: This research is a content analysis qualitative study, based on semiopen and semistructured interviews. The participants comprised of 15 patients with breast cancer, undergoing chemotherapy or followup treatments after their mastectomy, who had visited the Breast Cancer Research Center of the Academic Center for Education, Culture and Research (BCRC, ACECR) at the time of the research. None of the patients had distant metastasis and the disease was controlled. We have selected this group of patients because they are passing through the critical stage of facing with the bad news, spending many levels of their disease treatment, and achieving stability in the disease situation. After permission, the participants were interviewed with the open and unbiased questions in a relaxed atmosphere away from confounding factors and in an empty room of the clinic. The interview with each participant lasted 30 minutes and the participants orally allowed us to record the interview. The results were analyzed after several reviewing the transcript of the interview.Results: The participants were 36 to 72 years old, and their education backgrounds ranged from illiteracy to bachelor's degree. All patients were married and had 1 to 3 children. After being diagnosed with breast cancer, some patients felt anger or sadness, and they generally emphasized on the necessity of emotional supports from their families to face the diagnosis results. Some participants did not view cancer as a disaster, and a majority of them did not wish they had not been affected with by cancer, while most of them contemplated about their death every night.Conclusion: The results of the study depicted that while most patients experienced anger or sadness when they were informed about their cancer diagnosis, they had accepted the disease and its side effects through time, in a manner that most patients had coped with dramatic changes in their body image as a result of mastectomy, and did not recall it as a negative experience. It seemed that time could gradually change psychological experiences among cancerous patients.