تاثیر تاموکسیفن روی سیتولوژی سرویکس در مبتلایان سرطان پستان :یک متاآنالیز

چکیدهمقدمه: سرطان پستان شایعترین بدخیمی در زنان است و تعداد زیادی از بیماران به واسطه پیشرفت‌های موجود در زمینه تشخیص و درمان سال‌ها زنده می‌مانند. همچنین در ایران پس از سرطان پستان، سرطان سرویکس بیشترین تعداد را در میان بدخیمی های ژنیتالیا به خود اختصاص داده است. لذا مطالعه‌ای با هدف بررسی اثر تاموکسیفن روی نتایج سیتولوژی سرویکس و اهمیت پاپ اسمیر در تشخیص به موقع بدخیمی‌های رحم و سرویکس در مبتلایان سرطان پستان انجام شد.روش بررسی: با بررسی کلیه اطلاعات موجود در medline بین سال‌های 2008-1980 ارتباط تاموکسیفن با بدخیمی‌های سرویکس و رحم و تاثیر این دارو روی سیتولوژی سرویکس ارزیابی شد. در این متا آنالیز، مطالعات مورد- شاهدی، کوهورت و مشاهده‌ای مورد بررسی قرار گرفت و در موارد عدم وجود مطالعات کلینیکی، گزارشات موردی منتشر شده در مجلات معتبر علمی مورد ارزیابی و بحث قرار گرفتند. هدف اصلی، مکانیسم عمل تاموکسیفن و اثرش روی اپیتلیوم سرویکس می‌باشد. یافته‌ها: از مجموع 892 ژورنال که در آن ارتباط تاموکسیفن را با دیگر بدخیمی‌ها بررسی کرده بودند، 182 مقاله ارتباط آن را با سرطان‌های زنان نشان داده و تنها 55 مقاله ارتباط این دارو با تغییرات پاپ‌اسمیر را بررسی کرده بودند که فقط 4 مورد بیانگر متاستاز ایزوله سرویکس در مبتلایان سرطان پستان بود. با توجه به عدم وجود مطالعات تصادفی کلینیکال نمی‌توان شدت ارتباط تاموکسیفن با بدخیمی‌های ژنیکولوژیک را تعیین کرد، اما ارتباط تاموکسیفن با سرطان آندومتر بیشتر شناخته شده است.نتیجه‌گیری: علیرغم رابطه مشخص تاموکسیفن با سرطان آندومتر، درگیری سرویکس در مبتلایان سرطان پستان به ندرت رخ می‌دهد. اما در تمام موارد، خونریزی واژینال قبل از تشخیص رخ داده است. لذا توجه به معاینه لگنی سالانه و پاپ اسمیر و مراجعه سریعتر جهت کورتاژ آندومتر و اندوسرویکس در صورت بروز خونریزی و یا ترشح واژینال مقاوم به درمان برای رد بدخیمی‌های سرویکس و رحم ضرورت دارد.