بررسی مقایسه ای اثرات درمانی ناپروکسن و پلاسبو در درمان دردهای غیردوره‌ای پستان

درد پستان یکی از شایعترین مشکلات پستانی در بانوان است. هدف از این مطالعه بررسی اثر ناپروکسن در درمان دردهای غیر دوره‌ای پستان می باشد. این مطالعه، به صورت کارآزمایی بالینی سه سوکور، طی 15 ماه بر روی 80 زن مراجعه کننده به مرکز بیماری‌های پستان جهاد دانشگاهی با شکایت درد غیردوره‌ای پستان، انجام شد. پس از معاینه جراح و اطمینان از عدم وجود بیماری بدخیم پستانی، بیماران با سابقه درد در سه ماه گذشته، پس از تکمیل فرم رضایت‌نامه وارد مطالعه شدند. شدت درد بیماران توسط visual analogue scale ارزیابی و دارو یا دارونما (250 میلی گرم ناپروکسن یا دو قرص دارونما در روز، برای یک ماه) به صورت تصادفی، تجویز گردید. همچنین کارتی به بیماران داده شد که روزانه شدت درد خود را روی آن علامت بزنند. بیماران 15 و30 روز پس از شروع مصرف قرص پیگیری شدند. از 80 بیمار‌، 41 نفر (3/51%) ناپروکسن و 39 نفر (8/48%) دارونما دریافت نمودند. در گروه ناپروکسن «شدت کلی درد» و «میزان تاثیر درد بر امور روزمره» کاهش معنی‌داری داشت. در گروه دارونما نیز «شدت کلی درد» بیماران به طور معنی‌داری کاهش یافته بود ولی «میزان تاثیر درد بر امور روزمره» کاهش معنی‌داری نداشت. از نظر میزان کاهش دو متغیر مذکور، بین دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری وجود نداشت. از لحاظ درصد کاهش این دو متغیر در پایان درمان نسبت به مراجعه اولیه نیز، بین دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. در بیماران پرکننده کارت ثبت درد، تفاوت معنی داری از لحاظ تعداد روزهای با درد شدید، خفیف یا متوسط،‌ بین دو گروه وجود نداشت. هیچ نوع عارضه جانبی، در دو گروه مشاهده نشد. با استناد به نتایج این مطالعه نمی‌توان نتیجه‌گیری قطعی در خصوص این مساله که داروهای ضد التهاب غیراستروییدی خوراکی در درمان درد پستان دارای تاثیر بیشتری نسبت به دارونما هستند،‌ نمود. این مساله می تواند به علت نرخ بالای پاسخ به دارونما در بیماران مبتلا به دردهای غیردوره‌ای پستان و یا به طورکلی بی علاقگی این قبیل بیماران به مصرف دارو، پس ازحصول اطمینان از عدم وجود بدخیمی در پستان باشد.