نقش پیش آگهی دهنده بیان EGFR، IGF-1R، VEGFR-2 و HIF-1α در بیماران سرطان پستان تریپل نگاتیو ایرانی

سرطان پستان تریپل نگاتیو (tnbc) با پیش آگهی بد، تا به امروز انتخاب های درمانی محدودی داشته است. هدف این مطالعه جستجوی میزان بیان گیرنده های تیروزین کینازی egfr، igf-1r، vegfr-2 وفاکتور hif-1?در tnbc و نقش پیش آگهی دهنده آن ها می باشد. جمعیت مورد مطالعه، 104 بیمار مبتلا به سرطان پستان بودند که در ابتدا تریپل نگاتیو بودن آن ها تایید شد و سپس بیان بیومارکر ها در نمونه های پاتولوژی آن ها با استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی(ihc) مورد مطالعه قرار گرفت. روش ihc بر روی اسلاید های ریزآرایه بافتی(tma) بیماران و با آنتی بادی اختصاصی برای هر مارکر انجام شد. پانزده بیمار(14%) با مرحله(stage) پایین تومور(i) و مابقی با مراحل بالاتر( مرحله ii با 6/46% ، مرحله iii با 1/30% و متاستاتیک با 8/5%) مراجعه داشته اند. فقط یک نفر با درجه هیستولوژیک i پذیرش شد و مابقی درجه های ii و iii (5/49% و 5/49%) داشتند. میانگین پیگیری 53 ماه، با دامنه 15 تا 80 ماه، بود. در مدت پیگیری 23 نفر (1/22%) فوت کرند و به این ترتیب میانگین بقای کلی 48 ماه شد. از 104 بیمار با کارسینوم مهاجم، بیانegfr در 15(14%) نمونه، vegfr-2 در 63 (61%) نمونه، igf-1r در 81 (78%) نمونه و hif-1? در 57 ( 55%) نمونه بیان شدند. اگرچه در تحلیل تک متغیری(p-value=0.010, hr=3.247) و چند متغیری بقا، بیان egfr به طور قابل توجهی با پیامد های بدتر، در مقایسه با عدم بیان آن، در زمینه ی بقای کلی همراه بوده است ، بیان هیچ کدام از دیگر مارکرها با بقای کلی ارتباطی نشان ندادند. این دسته بندی مولکولی بر اساس ایمونوهیستوشیمی پیامد بالینی متمایزی را نشان داده و تا کنون هیچ ارتباطی با پیش آگهی نشان داده نشده است.