اثر تمرین هوازی بر استرادیول پلاسما و بیان miR-206 و ERα موش های مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: حلقه بازخوردی بین mir-206-er? استرادیول به عنوان سازوکار نوین در سرطان پستان مطرح شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین ورزشی هوازی بر روند تنظیمی این حلقه بازخوردی در موش های مبتلا به سرطان پستان وابسته به استروژن است.روش بررسی: سلول های سرطانی mc4-l2 به 20 سر موش بالب سی ماده (شش تا هشت هفته، میانگین وزن 15-14 گرم) به شکل زیرجلدی تزریق شدند، سپس نمونه ها به طورتصادفی به دو گروه 10 تایی کنترل و تمرین تقسیم شدند. پس از آن، گروه تمرین به مدت شش هفته، پنج روز در هفته تمرینات هوازی (18-14 متر بر دقیقه) را انجام دادند. پس از پیدایش تومور، طول و عرض تومور با کولیس دیجیتالی هر هفته اندازه گیری شد. موش ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین قربانی شدند، نمونه های خونی و بافتی برداشته شد و در دمای 70- درجه ذخیره شد. در ابتدا rna تام با استفاده از تریزول استخراج شد و میزان بیانmir-206 و er? بافت تومور به روش real time–pcr و استرادیول پلاسما با روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: سطوح استرادیول (001/0=p) و بیان er? (0001/0=p) در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش و بیان mir-206 افزایش معنادار داشت (0001/0=p). همچنین، حجم تومور در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری نشان داد (037/0=p).نتیجه گیری: با توجه به اثر افزایشی تمرین ورزشی هوازی بر بیان mir-206 و اثر کاهشی بر بیان er? و کاهش سطوح استرادیول پلاسما در موش های مبتلا به سرطان پستان، تمرین هوازی، این حلقه تنظیمی را به سمت کاهش تکثیر سلولی پیش می برد و می تواند به عنوان سازوکار نوین در بیان اثرات مثبت و کمک درمانی فعالیت ورزشی بر سرطان پستان در نظر گرفته شود. واژه های کلیدی: سرطان پستان وابسته به گیرنده استروژن، تمرین هوازی، mir-206، استرادیول.