مقایسه اثرات تمرینات هوازی تناوبی شدید و تمرینات تداومی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت هورمون درمانی

مقدمه: فعالیت ورزشی به عنوان یک دارو برای کنترل و درمان سرطان و عوارض ناشی از آن پیشنهاد شده است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر 12 هفته تمرین هوازی تناوبی شدید و تداومی با شدت متوسط بر مولفه های کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت هورمون درمانی بود.روش بررسی: 39 نفر بیمار مبتلا به سرطان پستان بر اساس معیارهای تعیین شده و داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کرده و به‌ صورت تصادفی به سه گروه: تناوبی شدید (13 نفر)، تداومی با شدت متوسط (14 نفر) و گروه کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. دو گروه تمرینی به مدت 12 هفته و به‌صورت سه جلسه در هفته تمرینات ورزشی خود را به انجام رساندند. شاخص کیفیت زندگی از طریق پرسشنامه ارزیابی عملکردی درمان سرطان (fact) در دو مرحله قبل و بعد از شروع مداخله سنجش شد. از آزمون تحلیل کوواریانس برای تجزیه ‌و تحلیل داده ­ها استفاده شد.یافته ها: مشاهده شد که بهزیستی جسمانی در گروه تمرینات تداومی با شدت متوسط نسبت به گروه کنترل بهبود معنی دار یافته بود (0/010=p). همچنین، بعد عاطفی در هر دو گروه تمرینات تناوبی شدید (0/010=p) و تداومی با شدت متوسط (0/016=p) نسبت به گروه کنترل بهبود معنی داری یافته بود. علاوه براین، تفاوت معنی دار بین گروه تناوبی شدید با گروه کنترل (0/050=p)  در بعد عملکردی مشاهده شد. در مجموع نمره کل کیفیت زندگی در هر دو گروه تمرینات تناوبی شدید (0/001=p) و تمرینات تداومی با شدت متوسط (0/005=p) نسبت به گروه کنترل بهبود معنی دار داشت.نتیجه گیری: به طور کلی این مطالعه نشان داد که هر دو برنامه تمرینات تداومی و تناوبی شدید موجب بهبود شاخص کیفیت زندگی در بیماران می شود، با این حال به نظر می رسد که برای مقایسه دقیق تر این برنامه ها، حجم نمونه بزرگتری لازم باشد.

Comparison the Effects of High Intensity Exercise and Moderate Intensity Continuous Training on the Quality of Life in Breast Cancer Patients Undergoing Hormone Therapy

Introduction: Exercise has been proposed as a medicine for the control and treatment of cancer and its complications. The aim of the present study was to compare the effect of 12 weeks of highintensity interval training and moderate continuous aerobic training on quality of life in women with breast cancer undergoing hormone therapy.Methods: 39 patients with breast cancer undergoing hormone therapy were randomly assigned to 3 groups: (1) highintensity interval training (HIIT; n = 13), (2) moderateintensity continuous training (MICT; n = 14), and (3) control group (n = 12). The intervention groups performed their exercises for 12 weeks, 3 sessions per week. Quality of life was measured using the Functional Assessment of Cancer TherapyGeneral (FACTG) before and after the intervention. Data were analyzed using an ANCOVA test.Results: The physical wellbeing domain scores significantly improved in the MICT group compared with the control group (P = 0.010). The emotional dimension scores in both groups of HIIT (P = 0.010) and MCIT (P = 0.016) significantly improved compared with the control group. In the functional dimension, a significant difference was observed between the HIIT group and the control group (P = 0.050). Total quality of life scores for both the HIIT group (P = 0.001) and the MICT group (P = 0.005) were significantly increased compared with the control group.Conclusion: The results of this study show that both interval and continuous exercise programs can improve quality of life in breast cancer patients, although a larger sample is needed to confirm the clinical significance of these initial findings.