مقایسه اثربخشی مشاوره معنوی مبتنی بر مدل قلب سلیم با آموزش ذهن ‌آگاهی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: کاهش کیفیت زندگی بیماران سرطانی، نیازمند مداخلات کل نگر و جامعه نگر است. این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی مشاوره معنوی مبتنی برمدل قلب سلیم و آموزش ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.روش بررسی: این کار آزمایی بالینی، با دو گروه آزمایش، برای زنان مبتلا به سرطان پستان بیمارستان بقیه الله تهران انجام شد. 30 بیمار داوطلب واجد شرایط، وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی تخصیص یافتند. مداخله های مشاوره معنوی و آموزش ذهن آگاهی به مدت 8 جلسه 30 تا 45 دقیقه ای چهره به چهره انجام گرفت. پرسشنامه کیفیت زندگی در دو نوبت قبل و بعد از مداخله توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. داده ها در برنامه نرم افزاری spss 2.0 وارد شدند. به دلیل عدم برقراری مفروض توزیع نرمال، از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون جهت مقایسه نتایج قبل و بعد از مداخله در هر گروه استفاده گردید. به منظور مقایسه دو روش مداخله در پس آزمون، پس از محاسبه تفاوت کیفیت زندگی هر شرکت کننده (قبل و بعد از مداخله مربوطه)، از آزمون مان ویتنی جهت مقایسه تاثیر دو نوع مداخله بر کیفیت زندگی بیماران استفاده شد.یافته ­ها: آزمون ویلکاکسون نشان داد که هر دو مداخله بر کیفیت زندگی موثر بودند (0/001>p) ولی در زیر مقیاس ها در برخی از ابعاد تفاوت مشاهده شد. آزمون منویتنی نشان داد که مشاوره معنوی تاثیر بیشتری نسبت به ذهن ­آگاهی بر افزایش کیفیت زندگی بیماران داشت (0/001>p).نتیجه گیری: با توجه به تاثیر بیشتر مشاوره معنوی، در مقایسه با آموزش ذهن ­آگاهی، استفاده از معنویت درمانی در درمان بیماران سرطانی جهت تقویت توان سازگاری، کاهش دیسترس های معنوی و افزایش کیفیت زندگی بیماران توصیه می شود.

Comparing the Effects of Spiritual Counseling Based on the Sound Heart Model with Mindfulness Training on the Quality of Life of Women with Breast Cancer

Introduction: Improving the quality of life in cancer patients requires holistic and communitybased interventions. The aim of this study was to compare the effectiveness of spiritual counseling based on the sound heart model and mindfulness training in improving the quality of life of women with breast cancer.Methods: This clinical trial was performed with two experimental groups on women with breast cancer at Baqiyatallah Hospital, Tehran. Thirty eligible volunteer patients were enrolled in the study and randomly assigned to either spiritual counseling or mindfulness training. The interventions were performed in 8 sessions, 30 to 45 minutes, face to face. The quality of life questionnaire was completed by the subjects before and after the intervention. Data were entered in SPSS software (version 22.0). Because the normality of data distribution was not met, the Wilcoxon nonparametric test was used to compare the baseline and postintervention data in each group. In order to compare the effectiveness of the two methods of intervention, we calculated the mean difference in quality of life for each group and used the MannWhitney U test to compare the data.Results: The Wilcoxon test showed that both interventions were effective in improving quality of life (P < 0.001). The MannWhitney U test showed that spiritual counseling had a greater effect on quality of life than mindfulness training (P < 0.001).Conclusion: Considering the greater effect of spiritual counseling on the patients’ quality of life, in comparison with mindfulness training, it is recommended that spiritual therapy be used in the treatment of cancer patients as a means of strengthening the adaptation ability, reducing spiritual distress, and increasing the quality of life of patients.