|
|
بررسی رابطه بیماری دیابت و عوامل خطر مرتبط با بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان
|
|
|
|
|
نویسنده
|
شریفی نسب مرجان ,یزدی مقدم حمیده ,محدث طاهره ,رخشانی محمد حسن
|
منبع
|
بيماري هاي پستان ايران - 1400 - دوره : 14 - شماره : 4 - صفحه:31 -44
|
چکیده
|
مقدمه: دیابت با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان ارتباط دارد. زمان بقای زنان مبتلا به سرطان پستان به علت ماهیت متاستاتیک بیماری علیرغم دریافت درمان های متعدد همچون شیمی درمانی، رادیوتراپی و.... رو به کاهش است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه دیابت و عوامل خطر مرتبط با بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان در مراکز درمان سرطان انجام شد.روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی انجام گرفت. بیماران با روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک منظم انتخاب، سپس در دو گروه دیابتی و غیردیابتی قرار گرفتند. اطلاعات بالینی 534 بیمار مبتلا به سرطان پستان در مراکز درمانی سرطان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سپس بقای 5 ساله بیماران پیگیری گردید. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که بروز دیابت در سرطان پستان 7/12% بود. میانگین و میانه زمان بقا به ترتیب 95/9 و 00/13 سال بود. برای بررسی تاثیر دیابت بر زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان در حضور متغیرهای تاثیرگذار (سن، سن منارک، سن منوپوز و...) در مدل رگرسیون کاکس برازش و نتایج نشان داد که زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان دیابتی با غیردیابتی (758/0:hr 334/1431/0: 95%ci) (34/0=p)، تفاوت معنی داری ندارد. خطر مرگ بیماران با تشخیص سرطان پستان با گیرنده استروژن مثبت نسبت به بیماران دارای گیرنده استروژن منفی بر مبنای رگرسیون کاکس چند متغیره بطور معنی داری کاهش پیدا کرد، (314/0:hr 907/0109/0: 95% ci) و (03/0=p) در بیماران تحت درمان با متفورمین مخاطره مرگ به شکل معنی داری کم شده و زمان بقا افزایش یافته است (ci95%: 0/226 – 0/950, hr: 0/5) و (04/0p=).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان در افراد دیابتی با افراد غیردیابتی تفاوت معنی داری ندارد. با توجه به نتایج مطالعه در پیگیری بقای 5 ساله، در بیماران دیابتیک مصرف متفورمین و در بین عوامل خطر بیماران با گیرنده استروژن مثبت میتواند باعث کاهش خطر مرگ گردد. لذا برنامه های غربالگری سرطان در گروه های در معرض خطر بالاخص در بیماران دیابتی و کنترل هایپرگلیسمی ممکن است بر زمان بقا موثر باشد.
|
کلیدواژه
|
دیابت، سرطان پستان، زمان بقا، متفورمین
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی سبزوار, دانشکده پرستاری و مامایی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی مشهد, ایران, دانشگاه علوم پزشکی سبزوار, دانشکده پیراپزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, دانشکده پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی سبزوار, دانشکده بهداشت, ایران
|
پست الکترونیکی
|
rakhshanimh75@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Correlations of Diabetes and the Risk Factors with the Survival of Breast Cancer Patients
|
|
|
Authors
|
Sharifi Nasab Marjan ,Yazdimoghaddam Hamideh ,Mohaddess Seyedeh Tahereh ,Rakhshani Mohammad Hasan
|
Abstract
|
Introduction: Diabetes is associated with an increased risk of cancer. Because of the metastatic nature of cancer, the survival of women with breast cancer is decreasing despite receiving various treatments such as chemotherapy, radiotherapy, etc. The aim of this study was to investigate the relationship between diabetes and the risk factors related to the survival of breast cancer patients.Methods: This was a descriptiveanalytical study. Patients were selected via systematic random sampling and then divided into diabetic and nondiabetic groups. Then the 5year survival rate of patients was were compared.Results: The mean and median for survival were 9.95 and 13.00 years. The risk of death in breast cancer patients positive for estrogen receptor was significantly reduced compared with patients negative for estrogen receptor (HR, 0.314; 95% CI, 0.109–0.907; P = 0.03). Conclusion: The results of the study indicate that the survival of breast cancer patients in diabetics is not significantly different from nondiabeticsUse of metformin and estrogen receptor positivity is associated with higher 5year survival rates in women with breast cancer. Therefore, cancer screening programs in highrisk groups, especially in diabetic patients, and hyperglycemic control may affect survival time.
|
Keywords
|
Diabetes ,Breast Neoplasms ,Survival Time ,Metformin
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|