>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی اثر 12 هفته تمرین تناوبی و تداومی بر مقادیر سرمی اینترلوکین17 و اینترلوکین10 در زنان یائسه مبتلا به سرطان پستان: یک مطالعه کار آزمایی بالینی  
   
نویسنده پورنعمتی پریسا ,هوشمند مقدم بابک
منبع بيماري هاي پستان ايران - 1400 - دوره : 14 - شماره : 2 - صفحه:4 -15
چکیده    مقدمه: سرطان پستان از جمله بیماری های التهابی است که بی تحرکی از عوامل بروز آن محسوب می شود و به نظر می رسد فعالیت های ورزشی از طریق برقراری هموستاز و تعدیل التهاب می تواند نقش مهمی در بهبود آن ایفا کند. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد و تمرین تداومی با شدت متوسط بر مقادیر سرمی اینترلوکین17و اینترلوکین10 در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود.روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی تعداد 45 زن یائسه بعد از خاتمه درمان های سرطان پستان (سن: 3.91±57.25) به شکل تصادفی در سه گروه 15 نفره تمرین تناوبی با شدت زیاد (hiit)، تمرین تداومی با شدت متوسط (mod) و کنترل قرار گرفتند. تمرینات hiit و mod به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته با استفاده از دوچرخه کارسنج انجام شد. شاخص های ترکیب بدنی و بیوشیمیایی 48 ساعت قبل و پس از انجام مداخلات مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری کمتر از 0.05 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد 12 هفته تمرین در گروه hiit و mod باعث کاهش معنادار مقادیر اینترلوکین17 (به ترتیب p<0.001,p=0.004) و افزایش معنادار مقادیر اینترلوکین10 (به ترتیب p<0.027,p=0.005)شد. این در حالی بود که تنها در مقادیر اینترلوکین17 اختلاف معناداری (0.004=p) بین گروه تمرین تناوبی و کنترل مشاهده شد. علاوه بر این اختلاف معناداری بین دو گروه تمرینی در مقادیر اینترلوکین17 و اینترلوکین10 مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام تمرینات تناوبی با شدت زیاد و تمرینات تداومی با شدت متوسط می تواند از طریق تعدیل عوامل التهابی و ضدالتهابی به عنوان یک عامل موثر در کنار سایر روش های درمانی در بهبود بیماری سرطان پستان مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه تمرین تناوبی، تمرین تداومی، اینترلوکین17، اینترلوکین10، سرطان پستان
آدرس دانشگاه تهران, دانشکده تربیت‌ بدنی و علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده تربیت‌ بدنی و علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران
 
   The Effect of 12 Weeks of Interval and Continuous Training on Serum Levels of Interleukin17 and Interleukin10 in Postmenopausal Breast Cancer Survivors: A Clinical Trial  
   
Authors Pournemati Parisa ,Hooshmand Moghadam Babak
Abstract    Introduction: Breast cancer is one of the inflammatory diseases, and physical inactivity is one of the risk factors. It has been suggested that exercise training can improve breast cancer outcomes by modulating inflammation. The aim of this study was to determine the effect of 12 weeks of highintensity interval training and moderate intensity continuous training on serum levels of IL17 and IL10 in breast cancer survivors.Methods: In this quasiexperimental study, 45 postmenopausal women (age:57.25± 3.91) who after the termination of breast cancer treatments, were randomly divided into three groups of 15 individuals each: (1) a highintensity interval training (HIIT) group, (2) a moderateintensity continuous training (MOD) group, and (3) a control group. HIIT and MOD were performed for 12 weeks, three days a week, using a cycle ergometer. Body composition and biochemical indices were evaluated 48 hours before and after the interventions. Data were analyzed using  one way ANOVA and the Tukey post hoc test at a significance level of 0.05.Results: The results showed that 12 weeks of HIIT and MOD significantly decreased IL17 (P< 0.001 and P= 0.004, respectively) and significantly increased IL10 (P= 0.005, P= 0.027, respectively). However, a significant difference (P= 0.004) was observed between the training group and the control group only in the levels of IL17. In addition, no significant difference was observed between the two training groups in IL17 or IL10 (P> 0.05).Conclusion: It seems that HIIT and MOD can be incorporated in breast cancer treatment plans as effective strategies for modulating inflammatory and antiinflammatory factors.
Keywords Interval Training ,Continuous Training ,Interleukin17 ,Interleukin10 ,Breast Cancer
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved