|
|
بررسی اثربخشی زوجدرمانی هیجانمدار به شیوه گروهی بر پرخاشگری ارتباطی زوجهای دارای زنان مبتلا به سرطان پستان: یک مطالعه نیمهتجربی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
هدایتی معصومه ,حاجیعلیزاده کبری ,هدایتی مهدی ,فتحی الهام
|
منبع
|
بيماري هاي پستان ايران - 1399 - دوره : 13 - شماره : 4 - صفحه:40 -56
|
چکیده
|
مقدمه: مشکلات ارتباطی و پرخاشگری در زوج های دارای زنان مبتلا به سرطان به سبب ماهیت بیماری و تغییرات هورمونی مرتبط و نیز شرایط حاصل از تحمل فشار روانی، از عمده مشکلات زوج ها با این شرایط است. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار به شیوه گروهی بر پرخاشگری ارتباطی زوج های دارای زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.روش بررسی: این پژوهش با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه گواه اجرا گردید. 22 زوج (44 نفر) با داشتن ملاک های ورود به مطالعه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و از میان زوج های دارای زنان مبتلا به سرطان پستان ساکن شهر تهران انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هرکدام 11 زوج) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 6 جلسه 120 دقیقه ای تحت آموزش زوج درمانی هیجان مدار به شیوه گروهی با استفاده از نسخه hmt این نوع مداخله قرار گرفت؛ هدف از این نوع مداخله، بهبود شاخص های روان شناختی و رابطه ای مرتبط با کیفیت زندگی زوج هایی است که دارای زنانی هستند که تجربه مقابله با رویداد تشخیص یا عود سرطان پستان را داشته و درگیر فرایند درمان بوده یا آن را پشت سر گذاشته اند. گروه گواه برنامه ای دریافت نکرد. هر دو گروه پیش و پس از مداخله به پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (فرم 29 سوالی با طیف لیکرت) که دارای چهار بعد اصلی فیزیکی، کلامی، خشم و خصومت است، پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: گروه آزمایش پس از دریافت برنامه آموزشی در مقایسه با گروه گواه، بر اساس نمرات پرخاشگری در همه مولفه ها، کاهش میانگین نشان داد. این کاهش در مولفه های پرخاشگری فیزیکی، کلامی، خشم و خصومت در گروه آزمایش به ترتیب (11.01)، (5.78)، (8.37) و (10.95) بود. درحالی که گروه گواه در دو مولفه خشم و خصومت، کاهش (0.41) و (0.17) و در مولفه های فیزیکی و کلامی، (0.06) و (0.06) افزایش در میانگین پس آزمون را نشان داد. بر اساس این یافته ها و تحلیل معناداری حاصل از آزمون کوواریانس در این پژوهش، زوج درمانی هیجان مدار بر همه ابعاد پرخاشگری در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه، اثر کاهشی معنادار داشته است (p<0.01).نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده، برنامه مداخله زوج درمانی هیجان مدار با آموزش درک هیجانی صحیح زوجین از یکدیگر و ایجاد فضای اعتماد و ارتباط مابین زوجین، زمینه افزایش رضایت زناشویی و نیز کاهش پرخاشگری در روابط متزلزل زوج های دارای زنان مبتلا به سرطان پستان را فراهم می آورد. بر همین اساس می توان از این برنامه در بهبود کیفیت روابط زناشویی استفاده نمود.
|
کلیدواژه
|
زوجدرمانی هیجانمدار، پرخاشگری ارتباطی، زوجها، سرطان پستان
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین الملل کیش, گروه روانشناسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر عباس, دانشکده علوم انسانی, گروه روانشناسی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, پژوهشکده علوم غدد درونریز و متابولیسم, مرکز تحقیقات سلولی مولکولی غدد درون ریز, ایران, دانشگاه حضرت معصومه(س), دانشکده علوم انسانی, گروه مشاوره, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
An Investigation of the Effectiveness of EmotionallyFocused Couple’s Group Therapy (EFCT) on Relational Aggression of Couples with Breast Cancer in Wives: A SemiExperimental Study
|
|
|
Authors
|
Hedayati Masoumeh ,Hajializadeh Kobra ,Hedayati Mehdi ,Fathi Elham
|
Abstract
|
Introduction: Because of the nature of cancer and related hormonal changes, as well as the conditions resulting from stress tolerance, relational problems and aggression are major problems facing couples with breast cancer in wives. The aim of this study was to investigate the effect of emotionally focused couples therapy (EFCT) on relational aggression in couples with breast cancer in wives.Methods: This study was conducted with a pretestposttest design and a control group. Twentytwo couples meeting the inclusion criteria were selected by convenience sampling from among people with breast cancer living in Tehran and randomly assigned to the experimental and control group. The experimental group received a 6session (120 minutes per session) intervention of an adapted version of emotionally focused group therapy for couples (HMT). This intervention was meant to improve the psychological and relational indicators related to the quality of life of couples where the female partner was diagnosed with, or had a recurrence of, breast cancer and was in active treatment process or had gone through the treatments. The control group did not receive any intervention. Both groups answered the BussPerry Aggression Questionnaire (29item instrument to measure physical aggression, verbal aggression, anger, and hostility) before and after the intervention. Analysis of covariance was used to evaluate the effect of treatment.Results: The experimental group demonstrated a decline in the mean of all factors after receiving the training program, as compared to the control group. The decrease was 11.01 points for physical aggression, 5.78 for verbal aggression, 8.37 for anger, and 10.95 for hostility. In contrast, the control group had a decrease of 0.41 points in anger and 0.17 points in hostility factors. The control group also displayed an increase of 0.06 points in the mean scores on both physical and verbal aggression components. Analysis of covariance revealed that EFCT had a significant decreasing effect on all the components of aggression in the experimental group as compared to the control group (P < 0.01).Conclusion: Through the education of correct mutual emotional understanding for couples and creating an atmosphere of trust and communication between them, EFCT intervention provides a ground for increasing marital satisfaction and reducing aggression in couples coping with breast cancer in wives. Accordingly, the intervention can be used to improve the quality of marital relations.
|
Keywords
|
Emotionally Focused Couples Therapy ,Relational Aggression ,Couples ,Breast Cancer
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|