نسبت‌های ایزوتوپی هافنیم در بلورهای زیرکن توده‌های میزبان کانسارهای مس پورفیری ایران: رهیافتی بر خاستگاه کانسارهای مس پورفیری

در این بررسی ویژگی‌های ایزوتوپی hf در بلورهای زیرکن از توده‌های کانه‌دار پورفیری کانسارهای سونگون در منطقه ارسباران و سرچشمه، میدوک، دره‌زار و بندر هنزا از پهنه کرمان بررسی شده‌اند. دامنه نسبت‌های ایزوتوپی hf در این کانسارها همسان بوده و میزان میانگین ehf در بلورهای زیرکن توده‌های پورفیری سرچشمه، میدوک، دره‌زار، بندر هنزا و سونگون به‌ترتیب 2/8+، 3/9+، 2/9+، 10+ و 6/8+ است. میانگین سن‌های مدل دو مرحله‌ای هافنیم (tdmc) در بلورهای زیرکن توده‌های پورفیری کانسارهای سرچشمه، سونگون، میدوک، دره‌زار و بندر هنزا به‌ترتیب 573، 550، 502، 510 و 464 میلیون سال پیش به‌دست آمده است. میزان ehf مثبت و با دامنه تغییر کم و نبود زیرکن‌های به‌ارث‌رسیده نشان‌ می‌دهد پوسته قاره‌ای مشارکت چشمگیری در خاستگاه آنها نداشته است. در زیرکن‌های این توده‌ها، دامنه ehf میان محدوده معرف پوسته زیرین و گوشته تهی‌شده و نزدیک به خاستگاه گوشته تهی‌شده است. با توجه به سرشت آداکیتی و پهنه زمین‌ساختی جایگزینی پس از برخوردی این توده‌های پورفیری و همچنین، دامنه ehf در بلورهای زیرکن، به‌نظر می‌رسد ماگمای اولیه آنها از ذوب‌بخشی پوسته زیرین مافیک دگرگون‌شده جوان، به‌همراه مشارکت چشمگیر گوشته تهی‌شده، پدید آمده‌ باشد.