>
Fa   |   Ar   |   En
   سن‌سنجی زیرکن با روش U-Pb و ژیوشیمی توده‌های گرانیتی سرخر و برمانی شرق معدن سنگ آهن سنگان خواف  
   
نویسنده گل‌محمدی عباس ,مظاهری سید احمد ,ملکزاده شفارودی آزاده ,کریم‌پور محمدحسن
منبع پترولوژي - 1393 - دوره : 5 - شماره : 17 - صفحه:83 -102
چکیده    توده‌های گرانیتی معروف به سرخر و برمانی در شرق معدن سنگان خواف در 300 کیلومتری جنوب‌شرقی مشهد و در شمال‌شرقی ایران واقع شده است. واحدهای سنگی منطقه شامل: آهک و دولومیت کریستالین، مجموعه رسوبی-آتشفشانی دگرگون شده قبل از کربونیفر و اسلیت، کوارتزیت و کنگلومرا کربونیفر است که توده‌های گرانیتوییدی در آنها نفوذ نموده‌ است. در بخش مهم منطقه بررسی شده، توده‌های مونزوگرانیتی و سینوگرانیتی رخنمون دارد. دایک‌هایی از بیوتیت‌مونزوگرانیت پورفیری و بیوتیت‌میکروگرانیت آنها را قطع کرده است. کانی‌سازی آهن با این توده‌ها دیده نمی‌شود. سن‌سنجی زیرکن با روش u-pb، سن مونزوگرانیت و سینوگرانیت را 41 میلیون سال قبل (ایوسن میانی) تعیین کرد. این توده‌ها از گرانیتوییدهای مرتبط با کانی‌سازی آهن در معدن سنگان قدیمی‌تر است. بافت آنها هیپیدیومورف گرانولار و شامل کانی‌های: کوارتز، پلاژیوکلاز، آلکالی‌فلدسپار، هورنبلند و بیوتیت است. بر اساس مطالعات ژیوشیمیایی، توده‌های نفوذی از نوع متاآلومینوس تا کمی پرآلومینوس و بیشتر شوشونیتی است. این توده‌ها به علت داشتن نسبت k2o/na2o بالا (3/1 تا 2/2) و نیز zr > 200ppm، nb > 20ppm، ce > 100ppm، y > 30ppm، ga > 20ppm و غنی‌شدگی شدید در عناصر ree به ویژه lree‌ها در محدوده گرانیت‌های نوع a قرار می‌گیرد. اما مقدار feot/feot+mgo آنها کم (5/0 تا 9/0) بوده و بیشتر منیزمی است. در نمودار نرمالیزه شده نسبت به میانگین پوسته نیز غنی‌شدگی از عناصر hfse مانند: ga، hf، nb، ta، y و zr و کاهیدگی شدیدی در ba و sr دیده می‌شود. موقعیت تکتونیکی آنها بعد از کوهزایی است. این در حالی است که توده‌های مرتبط با کانی‌سازی مگنتیت در محدوده معدن، از نوع گرانیتوییدهای نوع i بوده و شواهد ژیوشیمیایی ماگماهای تشکیل شده در پهنه فرورانش را نشان می‌دهد. گرانیتوییدهای شرق معدن سنگان متعلق به گروه a2 است که نشان‌دهنده مشتق شدن ماگما از منشا پوسته قاره‌ای است.
کلیدواژه پترولوژی توده‌های نفوذی ,سن‌سنجی زیرکن ,گرانیت A ,شرق معدن سنگان ,کمربند ماگمایی خواف- کاشمر- بردسکن
آدرس دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved