بررسی رفتار غیر خطی باسکولی شناژ شالوده‌ها و مقایسه آن با مقررات ملی ایران و آیین‌نامه نرپ

شناژها به منظور جلوگیری از حرکات پی‌ها نسبت به هم طراحی و اجرا می‌شوند. طبق مبحث نهم مقررات ملی ایران و نرپ شناژها به ترتیب برای 10 و 25 درصد بزرگترین نیروی محوری (کششی و فشاری) در هر یک از ستون‌های دوانتهای شناژ طراحی می‌شود. در این میان سوالی که به ذهن می‌رسد این است که اگر از شناژها که به شیوه آیین‌نامه‌های ایران و نرپ برای درصدی از بار محوری حداکثر ستون‌های اطراف خود طراحی شده‌اند ، انتظار عملکرد باسکولی داشته و بخواهیم از دورانها و نشست‌های زیادی پی‌ها جلوگیری کنند به چه میزان می‌تواند صحیح باشد؟ عملکرد آنها برای جلوگیری از نشست‌های نسبی تا چه مرحله‌ای از بارگذاری موثر است و مفاصل پلاستیک در چه هنگام تشکیل می‌شود؟ و در نهایت برای جلوگیری از تشکیل مفاصل پلاستیک، شناژها باید برای چه نیرویی طراحی شوند؟ در این تحقیق ، 8 مدل پی منفرد به همراه کلاف رابط بینشان در نرم افزار ansys , تحت آنالیز غیرخطی قرار گرفته‌اند. به جهت درک بهتر و بیشتر پارامترهای موثر در طراحی شناژها، تغییرات نیروی محوری حداکثر بین دو ستون (پای ستون) به نیروی طراحی شناژها و همچنین به نشست نسبی شناژ، در سه حالت 1- بررسی فاصله افقی دو پی منفرد 2- بررسی تاثیر نوع خاک در تحلیل پی منفرد و 3- بررسی تاثیر بار ثقلی در تحلیل پی منفرد، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. مسلم است با تحلیل المان محدود مدلها و بررسی نشست‌های نسبی آنها می‌توان به ارزیابی عملکرد شناژها پرداخته و تا اندازه‌ای به موارد مطرح شده پاسخ گفت. در پایان نتایج نشان می‌دهد، 37 تا 58 درصد حداکثر نیروی محوری ستونهای دو طرف شناژ لازم است تا میلگردهای شناژ در حد نهایی خود طراحی گردند، این در حالی است که مبحث نهم مقررات ملی ایران 10 درصد و آیین نامه نرپ عدد 25 درصد را پیشنهاد می‌دهند.