آسیب‌شناسی ارتباطات علمی در میان اعضای هیئت‌‌علمی (مطالعه در میان اساتید دانشگاه‌های دولتی استان ایلام)

ارتباطات علمی در بین دانشمندان نقش بسیار مهمی دارد. برای نمونه، حجم انبوهی از اطلاعات از طریق دیدارها و یا سایر روش‌های ارتباطی میان دانشمندان به دست می‌آید و یا منتقل می‌شود. نتایج برخی پژوهش‌ها در مورد این ارتباطات و تعاملات نشان می‌دهد که ارتباطات در بین اساتید دچار ضعف شده است و سطح نازل ارتباطات باعث فقدان بهره‌وری علمی و عدم تولید اندیشه‌های جدید می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آسیب‌شناسانۀ ارتباطات علمی در میان اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌های (دولتی) استان ایلام بر اساس نظریۀ کالینز بود که مواردی همچون مناسک تعامل، سرمایۀ فرهنگی و انرژی عاطفی را مدنظر قرار داده است. روش مطالعه، کمّی و پیمایش بود و داده‌ها با کمک پرسشنامۀ محقق‌ساخته از اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌های ایلام (دولتی) گردآوری شده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 170 نفر محاسبه شده و روش نمونه‌گیری، طبقه‌بندی (متناسب) بود. نتایج نشان داد در بین اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌های ایلام، مناسک تعامل در سطح متوسط، انرژی عاطفی زیاد و فضای توجه نمادین ضعیف است. همچنین بین «مناسک تعامل» و «ارتباط با حوزۀ پژوهشی مشهور»، بین «افزایش سرمایۀ فرهنگی» و «افزایش فضای توجه نمادین» و «ارتباط بیشتر با حوزۀ پژوهشی مشهور»، بین «افزایش انرژی عاطفی» و «افزایش فضای توجه نمادین» و «ارتباط بیشتر با حوزۀ پژوهشی مشهور» و همچنین بین «خلاقیت» از طریق «فضای توجه نمادین» و «ارتباط با حوزۀ پژوهشی مشهور» رابطۀ معنادار وجود دارد.