تغییر صورت‌بندی نسلی در جامعۀ ایرانی

سن و مقولۀ «نسل»، در پژوهش‌های مختلف مطرح شده‌اند و صورت‌بندی‌های خطی و غیرخطی مرسومی از جوانی در این پژوهش‌ها وجود دارد. در این تحقیقات، الگوهایی چون توجه به دوره‌های زمانی، توجه به زمان‌های اجتماع‌پذیری و تمایز بر پایۀ کانون‌های همگرایی و واگرایی به چشم می‌خورد که در دو مدل اخیر به زمینه‌های اجتماعی تحلیل معاصر از تاریخ ایران اشاره می‌شود.مسئلۀ اصلی این نوشتار، دستیابی به توصیف دقیق‌تری از صورت‌بندی‌های موجود است. با کمک نتایج پژوهش‌های مورداشاره و از راه تحلیل محتوای 13 کتاب، 20 مقالۀ مهم و 8 گزارش ملّی در این زمینه و نیز بهره‌بردن از نظریات «ذهنیت نسلی» کریستوفر بالس و «دوره‌های اجتماع‌پذیری» رونالد اینگلهارت، کوشش شد مدل نوینی با محوریت نسل جدیدتر (متولدین پس از انقلاب) ارائه گردد. مدعای نهایی مقاله به این نکته پرداخته است که اگرچه کانون مرکزی توجه نسل انقلاب در انقلاب و جنگ بنا نهاده شده بود، بااین‌همه نسل جدید دانشگاهیان می‌توانند کانون تحلیلی جدیدتری را مانند سبک زندگیِ لذت‌گرا بازتولید نمایند و از هژمونی گفتمانی نسل گذشته در ارتباط با موضوع نسل‌ها فارغ شوند.

changing the generational formulation in iranian society

it has been discussed about age and generation category in various researches. in these studies, there are common linear and non-linear formulations from youth. in them, there are models such as attention to time periods, attention to socialization times and differentiation based on convergence and divergence centers, which in the last two models, refer to the social contexts of contemporary analysis of iranian history. the main task of this article is to get a more accurate description of the existing formulations. an attempt was made to present a new model focusing on the newer generation (born after the revolution), with the help of the results of the same research and by analyzing the content of 13 books, 2 important articles and 8 national reports in this field and using theories of generational mentality. christopher bals and ronald ingelhart’s periods of socialization. the final claim of the article is that if the generation of revolution has established its central center in revolution and war, the new generation of academics can reproduce a newer analytical center, such as the hedonistic lifestyle; and get rid of the discourse hegemony of the previous generation in relation to the issue of generations.