نقش همه‌گیری کووید-19 در رشد یاریگری: مطالعۀ موردی دانشجویان دانشگاه‌های یزد

یاریگری، نوعی کنشگری است که هم به ابعاد هستی‌شناسی انسان و هم به زمینه‌های تاریخی و فرهنگی مربوط می‌شود. امروزه و درنتیجه شرایط جهانی‌شدن و انباشت مخاطرات، فرهنگ یاریگری به بخشی از گفتمان عمومی و موضوع موردتوجه دولت‌ها تبدیل‌شده است. هدف مطالعۀ حاضر، کشف و واکاوی دلایل یاریگری در میان دانشجویانِ شهر یزد در همه‌گیری کووید 19 است. این مطالعه با روش کیفی انجام شده است و مشارکت‌کنندگان در آن مسئولین گروه‌های دانشجویی و فعالان صف حاضر در موج اول و دوم همه‌گیری هستند. داده‌ها به شیوهٔ مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته و گروه‌ متمرکز جمع‌آوری شده و به روش تحلیل مضمونی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفته است. از تحلیل داده‌ها، چهار مضمون انگیزۀ دینیسیاسی، نوع‌دوستی، مسئولیت‌پذیری و رضایت درونی احصا گردید. درواقع، یاریگری را می‌توان یک برساخت عاملیتمحور تصور کرد که تحت گفتمان رسانه و شرایط جهانی‌شدن تقویت شده است. از سوی دیگر، انگیزه‌های دینی و سیاسی نیز از تقویت‌کننده‌های موثر بر کنشگری یاریگری است که ریشه در زمینه‌های تاریخی و فرهنگی جامعه ایران دارد. ازاین‌رو، در مواجهه با همه‌گیری کووید 19، اصل یاریگری بر پایۀ ترکیبی از ارزش‌های سنتی و مدرن برساخت می‌شود. شایسته است نهادها و سیاست‌گذاران اجتماعی و فرهنگی به ابعاد مختلف کنشگری یاریگرانه (سنتی و مدرن) توجه کنند. 

the role of the covid-19 pandemic in the growth of aiding: a case study of students of yazd universities

aiding is a type of action that is related to both the dimensions of human ontology and historical and cultural contexts. today, as a result of the conditions of globalization on the one hand and the accumulation of risks on the other hand, the culture of aiding has become a part of the public discourse and the subject of attention of governments. the purpose of the present study is to discover and analyze the reasons for aiding among the students of yazd universities during the covid19 pandemics. the present study is a qualitative study in which the participants are the leaders of student groups and frontline activists in the first and second waves of the epidemic. data were collected through semistructured interviews and focus groups and analyzed using thematic analysis. from the data analysis, four themes of religiouspolitical motivation, altruism, responsibility and inner satisfaction were extracted. in fact, the activism of aiding in this pandemics can be related to the internal drives of the participants, which is strengthened under the discourse of the media and the conditions of globalization. on the other hand, religious and political motivations to be among the effective boosters of aiding action, which are rooted in the historical and cultural contexts of iranian society. the outstanding result of this type of action has been a kind of inner satisfaction for the participants. it is suggested that the sociocultural foundations of the society should be smooth and receptive to different groups of people, including student groups, in order to strengthen the discourse of altruism and social tolerance. the strengthening of the mentioned components is suggested by the relevant policy makers.