دلایل و زمینه‌های تنهازیستی زنان تهرانی: خانه‌ای از آن خود

در گذشته، تنهازیستی به ندرت، انتخاب افراد برای زندگی ‌شان بود و اکثر کسانی که تنها زندگی می ‌کردند سالمندان و یا جوانانی بودند که به دلیل شرایطی ناخواسته مجبور به زندگی انفرادی شده‌ اند. در حالی که پژوهش‌ ها و آمارها، خبر از افزایش قابل توجه تعداد خانوارهای یک نفره در سنین جوانی و میان‌سالی دارد که به اختیار و آزادانه این سبک زندگی را انتخاب کرده‌اند. این پژوهش به دنبال فهم دلایل و زمینه‌های انتخاب تنهازیستی دختران هرگز ازدواج نکرده شهر تهران است. به همین منظور با رویکرد پدیدارشناختی، اطلاعات 13 زن هرگز ازدواج نکرده بالای 40 سال ساکن شهر تهران که به صورت اختیاری زندگی یک‌نفره (تنهازیستی) را برگزیده‌ اند گردآوری شده است. این تعداد نمونه به روش نمونه‌ گیری هدفمند انتخاب و با آنها مصاحبۀ عمیق شده است. یافته‌ها نشان داده است که عوامل متعددی چون تحصیلات، اشتغال و مهاجرت تسهیل ‌کننده تنها زیستی است اما اغلب این عوامل بر مدار خانواده می‌گردد. از سویی دیگر این دختران دلایلی چون کسب مهارت و خودساختگی، رها شدن از قواعد و چارچوب های خانواده و احساس آسودگی و راحت بودن را بیان کرده‌اند که در مجموع به نظر می‌رسد که تنها زیستی فرصتی جدید برای متفاوت بودن و داشتن خانه‌ای از آن خود برای آنها فراهم ساخته است، به گونه‌ای که در برابر مجردماندن کمتر به پرسش کشیده شود و در عین حال موقعیت‌های جدیدی برای زیستن آنان فراهم سازد. نتایج دلالت بر آن دارد که نقش خانواده در انتخاب تنهازیستی متفاوت و دوگانه بوده است. شرایط خانوادگی و فضای فرهنگی حاکم بر آن گاهی در تضاد و مخالفت با مستقل شدن دختران مجرد و در برخی مواقع نیز حمایت ‌گرانه و زمینه ‌ساز بوده است. اما آنچه برای زنان تنهازیست اهمیت داشته، حفظ ارتباط و صمیمیت با خانواده در بعد از زمان ترک خانواده بوده است.

Reasons and preconditions for living alone among Tehrani women: A Home of Her own

In the past, being alone, was rarely the choice of people for their lives, and most of those who lived alone were the elderly or young people who were forced to live alone due to unintended circumstances. . But in todaychr('39')s world, a group of people voluntarily choose this lifestyle. This study seeks to understand the reasons for choosing lived alone life style who have never been married in Tehran. For this purpose, with a phenomenological approach, information has been collected on 13 unmarried women over 40 years of age living in Tehran who have voluntarily chosen to live a solitary life. This number of samples was selected by purposive sampling method and they were interviewed in depth.Our research findings have shown that many factors such as education, employment and migration are the only facilitators, but most of these factors are familyoriented. On the other hand, these girls have stated reasons such as gaining skills and selfimprovement, getting rid of family rules and frameworks, and feeling comfortable. All in all, to have alone life, seems to provide them with a new opportunity to be different and have a home of their own. Being in a way that is less questionable in the face of being single and at the same time provides new opportunities for them to live. The role of the family in choosing loneliness has been different and dual. The family situation and the prevailing cultural atmosphere have sometimes been in opposition to the independence of single girls and in some cases have been supportive. But what was important for these women was to maintain contact and intimacy with the family after leaving the family.