پژوهش جامعه‌شناختی و مسئله اعتبار نتایج، نقدی بر مقاله «تبریز، شهر بدون گدا»

مقاله ای با عنوان «تبریز، شهر بدون گدا: مطالعه جامعه شناختی مواجهه شهروندان با پدیده تکدی گری» از سیدحسین سراج زاده، توکل آقایاری هیر و نشمین خضری در مجله مسائل اجتماعی ایران (بهار و تابستان 1396) به چاپ رسید که در آن برخی نارسایی ها به چشم می خورد که مبنای نقد حاضر قرار گرفته است. آگاهی از این نارسایی ها شاید بتواند مانع از تکرار آنها شده و تحقیقات آتی را در مسیر درست تری قرار دهد. مقاله مذکور به طور خلاصه کوشیده است با تاکید بر دیدگاه و کنش شهروندان تبریزی درخصوص پدیده تکدی گری و مواجهه با آن به این پرسش پاسخ دهد که «چرا شهر تبریز متکدی ندارد؟» (ص29) برای رسیدن به پاسخ این سوال از روش کیفی نظریه زمینه ای استفاده شده و براساس نتایج جمع بندی شده از مصاحبه با نمونه ای هدفمند از 20 شهروند تبریزی، 11 مقوله تبیینی حول یک مقوله هسته به نام «فرهنگ مقابله ای» استخراج گردیده است که به زعم نویسندگان محترم تبیینی معتبر برای فقدان تکدی گری در تبریز است.

A Biased Critique B ased on Misunderstanding of the Aims and Claims: Sociological Research and the Problem of Validity of Results: A Criticism of the Article “Tabriz, the City without Beggars”

Voluntarily effort to evaluate one rsquo;s own function, selfcriticism and to improve achievements is the prominent feature of any kind of scientific activity. Thus, the editorial board made the decision to review the performance of the Journal of Social Problems of Iran over 20042017 using content analysis research method.Collected information has been organized based on journal development trend, articles rsquo; content, journal accreditation and finally authors rsquo; and reviewers rsquo; features. Generally speaking, journal of social problems of Iran has considerably improved in terms of qualitative and quantitative criteria, although it is required to improve its status in impact factor and quartile standard especially in comparison with other similar journals.