تاثیر زلزله نزدیک و دور از گسل بر ضریب کاهش مقاومت و نسبتتغییر شکل غیر ارتجاعی به ارتجاعی با رویکرد تقاضای شکل پذیری

مطالعه خسارت‌های زلزله‌های قبل موید ورود پاسخ سازه به ناحیه غیرخطی است. در این حالت نیروی برش پایه و تغییر مکان سازه نبست به حالت الاستیک تفاوت دارد. چنانچه زلزله نزدیک گسل باشد، این تفاوت‌ها می‌تواند چشمگیرتر باشد. به همین دلیل در این پژوهش دو ضریب کاهش مقاومت در اثر شکل‌پذیری (rµ) و نسبت تغییر شکل غیر الاستیک به الاستیک (cr) برای مولفه‌های موازی و عمود برگسل زلزله نزدیک و دور از گسل محاسبه‌شده‌اند. همچنین حساسیت این دو پارامتر به ضریب کرنش سخت شدگی (α) و میرایی بررسی گردید. cr به‌دست‌آمده با c1 پیشنهادی در فیما 440مقایسه شد. درنهایت ضریب بزرگنمایی تغییر مکان به ضریب رفتار برای سطوح مختلف شکلپذیری محاسبه‌شده است. برای محاسبه نتایج درمجموع 106400 تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی انجام گرفت. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که rµ زلزله نزدیک می‌تواند با مقدار متناظر حاصل از زلزله دور تفاوت داشته باشد. همچنین cr چندان به نوع رکورد وابسته نبوده و با افزایش پریود به یک همگرا می‌شود. حساسیت rµ و cr در برابر α قابل‌توجه نیست. بعلاوه با افزایش ضریب میرایی، نمودارهای rµ و cr از حالت مضرس خارج‌شده و هموارتر می‌گردد. درنهایت استفاده از c1 متناسب با نوع رکورد و دوره تناوب سازه می‌تواند محافظه‌کارانه یا غیر محافظه‌کارانه باشد.