پیش‌بینی حداکثر جابجایی افقی دیوار و حداکثر نیروی کششی درون تقویت‌ها برای دیوار خاک مسلح با ژئوگرید تحت مکانیزم واژگونی

دیوارهای خاک مسلح ژئوسنتتیکی معمولاً بر اساس روش‌های تعادل حدی طراحی می‌شوند، در این روش‌ها اثرات ناشی از وضعیت فونداسیون، سختی تقویت‌ها، نوع دیوار جلویی و دیگر پارامترها نادیده گرفته می‌شود. در این طراحی‌ها به‌صراحت به تغییر شکل دیوارها پرداخته نشده و به‌طور مستقیم در طراحی‌ها در نظر گرفته نشده است. در این تحقیق از روش تفاضل محدود جهت انجام آنالیز استفاده شده است. این مطالعه عددی به بررسی تاثیر پارامترهای مختلف سیستم بر روی عملکرد دیوار به‌خصوص روی حداکثر نیروی کششی درون تقویت‌ها و جابجایی افقی دیوار صرفاً برای حالت ناپایداری خارجی واژگونی پرداخته شده است. در بین پارامترهای بررسی شده مهم‌ترین پارامترها سختی تقویت، زاویه اصطکاک خاکریز و طول تقویت می باشد. جهت طراحی دیوار خاک مسلح نسبت طول تقویت به ارتفاع دیوار l/h بین 5/0 تا 8/0 توصیه شده است. در این مطالعه عددی سعی شده منحنی‌هایی جهت پیش‌بینی حداکثر جابجایی افقی دیوار و حداکثر نیروی کششی درون تقویت‌ها تولید شود. آنالیزهای عددی نشان داده است که الگوی خاصی بین حداکثر جابه‌جایی‌های افقی دیوارها و حداکثر نیروهای کششی تقویت‌های آن‌ها وجود دارد. این نتایج در قالب نمودارهایی آورده شده است که با استفاده از این نمودارها می‌توان موارد گفته‌شده را برای دیوارها با ارتفاع‌های مختلف پیش‌بینی کرد.