اثر میانقاب های بنایی در مقاومت سازه قاب خمشی فولادی در برابر خرابی پیشرونده

امروزه تحلیل ساختمانهای طراحی شده بر اساس استانداردهای موجود در برابر خرابی پیشرونده و ارائه روشهای بهبود و تقویت آنها جزئی از مراحل طراحی ساختمان های خاص شده است. آیین نامه های مختلفی در این زمینه در کشورهای مختلف در حال تولید یا به روز رسانی هستند. رایج ترین روش اشاره شده در آیین نامه ها برای تحلیل خرابی پیشرونده روش مسیر جایگزین می باشد. ولی در این روش اشاره ای به تاثیر مقاومت جانبی میانقابها در سازه نشده است. لذا در این تحقیق یک ساختمان فولادی هشت طبقه با سیستم مقاوم جانبی قاب خمشی با در نظر گرفتن اثر میانقابهای بنایی مدلسازی، تحلیل و طراحی شده است. یکی از قاب های پیرامونی این سازه با دستک های قطری معادل میانقاب، استخراج و شبیه سازی شده و پتانسیل وقوع خرابی در آن بر اساس تحلیل دینامیکی غیرخطی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که در صورت لحاظ کردن میانقابها در مدلسازی و تحلیل،‌ نیروی محوری ستونها افزایش ولی لنگر خمشی تیرها و جابجایی گره ها کاهش می یابند. همچنین توانایی سازه در برابر خرابی، بیشتر از حالتیست که سختی میانقابها در نظر گرفته نشوند. با توجه به پیچیده بودن و زمانبر بودن مدلسازی میانقابها در تحلیل، در این پژوهش، ضرایبی برای اعمال به ترکیب بارهای آیین نامه، پیشنهاد شده است تا بتوان جواب ها را به حالتی که میانقاب ها توسط دستک ها مدل شده اند نزدیک کرد. ضریب پیشنهادی برای ستون ها بزرگتر از یک و برای تیرها کوچکتر از یک می باشد.