تحلیل اصطکاک و بافت روسازی آسفالتی با استفاده از دستگاه آونگ انگلیسی و آزمایش پخش ماسه

لغزنده شدن سطح راه‌ها یکی ازعواملی است که احتمال وقوع تصادفات را افزایش می‌دهد. لغزش زمانی اتفاق می‌افتد که ضریب اصطکاک بین لاستیک و سطح راه برای حفظ چسبندگی بین این دو کافی نباشد. با افزایش سرعت وسیله نقلیه و حجم ترافیک که دو عامل اساسی در مسیله سرخوردگی است، این موضوع اهمیت زیادی پیدا کرده است. به شکلی که امروزه کنترل مقاومت سرخوردگی‌ روسازی ها در کشورهای پیشرفته صنعتی امری مهم بوده و در طرح روسازی‌ها بدان توجه کامل می‌شود. اصطکاک راه با تغییر عوامل متعددی از جمله مشخصات سطح آسفالت، مشخصات لاستیک، درجه رطوبت راه و شرایط عملکردی وسیله نقلیه تغییر می‌کند.در این پژوهش با مطالعه موردی خیابانی با ترافیک سنگین واقع در منطقه بیست شهر تهران و بررسی اطلاعات آماری مربوط به ترافیک و تصادفات آن، آزمایش‌های مربوط به آسفالت در بزرگراه شهید رجایی تهران مسیر شمال به جنوب حد فاصل پل آزادگان تا بیمارستان شهدای هفتم تیر انجام و سپس آزمایش‌های میدانی به وسیله دستگاه آونگ انگلیسی برای تعیین مقاومت لغزشی و آزمایش پخش ماسه برای تعیین بافت درشت روسازی انجام شد در پایان با بررسی ارتباط بین داده‌ها و نتایج آزمایش‌ها، نمودارهای چگونگی تغییرات مقاومت لغزشی نسبت به زمان بر اثر عبور ترافیک ارایه شده است. با مقایسه نتایج با استانداردها می‌توان نتیجه گرفت که پس از گذشت 7 ماه نیاز به بهبود مقاومت لغزشی روسازی آسفالتی است.