بهینه سازی پل های قوسیِ بتنی با جانِ باز

طرح بهینه پل قوسی بتنی به تعدادی از پارامترها وابسته است. طراحی پل های گفته شده به گونه‌ای که تمامی محدودیت‌های طراحی و اجرایی را تامین کند کار دشواری است. در این مقاله با استفاده از روش الگوریتم spsa شکل زیرسازه یِ پل بهینه سازی شده است. پل قوسی مورد مطالعه در این پژوهش از نوع پل های با جان باز است. هدف از طرح بهینه، شکلی از پل است که حجم بتن آرمه مصرفی برای ساخت قوس و پایه های آن حداقل باشد. ارتفاع قوس در وسط دهانه، ارتفاع قوس در تکیه گاه قوس، خیز قوس و شعاع چپ و راست سطوح بالا و پایین قوس به عنوان متغیرهای طراحی مساله ی بهینه سازی در نظر گرفته شده اند. قیود در نظر گرفته شده در بهینه سازی زیرسازه ی پل شامل قیود تنش، تغییرشکل و هندسی است. در پایان نشان داده شده است که الگوریتم spsa روشی موثر در بهینه سازی شکل پل قوسی با جان باز است و برای مطالعه ی موردی پلِ سِتینا، حجم بتن آرمه زیرسازه یِ پل 23 درصد کاهش نسبت به طرح اجرا شده داشته است.