پاسخ ضربه ساختمان‌های مجاور با ارتفاع غیر یکسان تحت حرکت قوی نزدیک گسل

در این مقاله مدل ساده‌ای از ساختمان‌های مجاور یک و دو طبقه تحت مولفه‌های افقی و عمودی به دست آمده از حرکات عمود بر گسل و موازی گسل با بزرگا و اختلاف فازهای مختلف بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهد: با جاری شدن ستون‌ها و ورود سیستم به ناحیه پلاستیک ضربه سبب افزایش چشم‌گیر جابه‌جایی نسبی و نیز تغییرشکل ماندگار به ویژه در طبقه بالای محل برخورد می‌شود. بیشینه نیروی ضربه و نیز کمینه فاصله مورد نیاز برای جلوگیری از ضربه ساختمان‌های مجاور تحت پالس عمود بر گسل چندین برابر بزرگتر از مقادیر مربوطه تحت پالس موازی گسل است. رفتار غیرخطی مصالح و تغییرشکل‌های پلاستیک بیشینه نیروی ضربه و کمینه فاصله لازم برای جلوگیری از ضربه را به شکل چشم‌گیری نسبت به حالت خطی کاهش می‌دهد. اختلاف فاز حرکات ورودی پایه‌ها می‌تواند سبب افزایش 1.5 تا 2 برابری بیشترین نیروی ضربه و کمینه فاصله لازم برای جلوگیری از ضربه شود که در این بزرگ‌نمایی مولفه افقی حرکت زمین نقش عمده را بازی کرده و مولفه‌های قایم و دورانی حرکت زمین نقش چندانی ندارند.