بهینه یابی مکان شمع در پایدارسازی شیب‌های خاکی

- پایدارسازی شیب های خاکی و پیشنهاد راهکارهای گوناگون، یکی از مسایل مطرح و مهم در مهندسی ژیوتکنیک است. استفاده از روش های عددی و تحلیلی در پایدارسازیِ شیب های خاکی به کمکِ شمع، از روش های متداولی است که به وسیله‌ی پژوهشگران مختلف بررسی شده است. بهینه یابی مکان شمع برای پایدارسازی شیب های خاکی با استفاده از روش-های عددی و تحلیلی به وسیله‌ی پژوهشگران مختلف، منجر به نتایج متعددی شده است که این سوال را در ذهن طراح مطرح می کند که بهترین مکانِ واقعی برای نصب شمع کجاست؟ به نظر می رسد که جایِ مطالعات آزمایشگاهی برای این منظور خالی است که در این مقاله به عنوان کاری جدید ارایه می شود. مطالعات آزمایشگاهیِ انجام شده در این مقاله قادر است که گرهِ ایجاد شده در نتایج مختلف و گاه متضاد تحلیل های عددی را برای یافتن مکانِ بهینه ی شمع باز کند. این مطالعه‌ی آزمایشگاهی، برای شیب خاکیِ ماسه ای انجام شده است که به وسیله‌‌ی بارش اشباع می‌شود و پس از آن تحت بارگذاری قرار می‌گیرد. با قرار دادن شمع در مکان های مختلف و اشباع کردن شیب خاکی به وسیله‌ی بارش و بارگذاری آن‌ها، نتایج قابل توجه و معقولی به دست آمده است که می تواند راه‌گشای مناسبی برای طراحان باشد. تمام مدل های آزمایشگاهی با استفاده از روش تعادل حدی و روش اجزای محدود نیز مدل سازی و مقایسه شده اند که تطابق خوبی با یکدیگر دارند.