ارزیابی میدانی روش های نوین تعیین دانسیته لایه های روسازی

چگالی بهترین معیار سنجش و کنترل کیفیت روسازی اجرا شده می باشد. تعیین چگالی مخلوط آسفالتی در حین عملیات تراکم و پس از آن، از دو جهت تعیین میزان تراکم و زمان اتمام عملیات دارای اهمیت می باشد . در حال حاضر متداول-ترین و البته دقیق ترین روش‌ تعیین دانسیته در محل مخلوط آسفالتی، روش مغزه گیری می باشد. روش معمول برای انجام این کار استفاده از مغزه گیر و انجام آزمایش تعیین چگالی بر روی مغزه های بدست آمده در آزمایشگاه می باشد. اما این روش دارای معایبی شامل ایجاد خرابی در سطح روسازی، هزینه نسبتاً بالا، عدم تکرارپذیری و پایش دانسیته برای یک نقطه خاص و صرف زمان زیاد می باشد. زمان بر بودن انجام این آزمایش، منجر می‌شود که نقاط ضعف لایه ناشی از عدم تراکم لازم به سرعت مشخص نشوند و لذا اقدامات اصلاحی در زمان مناسب صورت نگیرند. در سال های اخیر استفاده از آزمایش های غیر مخرب تعیین دانسیته، با استقبال زیادی مواجه شده است . این نوع آزمایش ها در سطح روسازی ایجاد خرابی نمی کنند، هزینه انجام آنها کمتر از مغزه گیری می باشد و بعلت عدم ایجاد خرابی بوسیله آنها تکرارپذیرند، که شامل دو روش غیرمخرب هسته ای و غیرهسته ای می باشند. در این تحقیق ارزیابی میدانی دستگاه الکترومغناطیسیpqi مدل 301 و دستگاه هسته ای troxler مدلhs-5001ez انجام گردید که بعد از انجام تحلیل های آماری مشخص شد که دستگاهpqi مناسب برای تعیین دانسیته لایه های آسفالتی و دستگاه هسته ای برای تعیین دانسیته لایه های سنگدانه ای مناسب می باشند.