ارزیابی لرزه‌ای سازه‌های فولادی مجهز به میراگر تنظیم‌شده جرمی با تحلیل دینامیکی فزاینده (ida)

امروزه کنترل غیرفعال  با معرفی روش‌های تجهیز سازه‌ها به میراگر تنظیم‌شده‌ی جرمی ، منجر به افزایش ظرفیت سازه و اتلاف انرژی ناشی از تحریک شده است. در این مقاله از روش تحلیل دینامیکی فزاینده  برای ارزیابی لرزه‌ای ساختمان‌های فولادی با ارتفاع متغیر 4، 8 و 12 طبقه استفاده شده است. منحنی‌های ida و مشخصات آماری این منحنی‌ها (16% اول، 84% اول، میانه، میانگین) با گام‌های ثابت 0.1g  برای این سازه‌ها در دو حالت کنترل‌نشده و در حالت کنترل غیرفعال (با tmd دارای درصد‌های جرمی 0/5% و 1% در بام) ارائه شده اند. در واقع رویکرد آماری برای ارائه‌ی پارامتر‌های فرکانس و میرایی میراگر، باعث تمایز این مقاله در زمینه‌ی کنترل غیر‌فعال با استفاده از میراگر جرمی تکی شده است. همچنین برای در نظر گرفتن بدترین حالت احتمالی برای سازه‌ها و کاهش عدم قطعیت‌ در پاسخ سازه تحت زلزله‌های مختلف، در بررسی منحنی‌های شکنندگی  از تعداد 22 رکورد زلزله‌های قوی fema-p695 استفاده شده است و برای پوشش عدم قطعیت در میراگر و سازه ناشی از تغییرات فرکانس و با توجه به مدل‌سازی غیرخطی سازه، براساس تحقیقات قبلی، خطای 10% در تنظیم فرکانس میراگر‌ها در نظر گرفته شده است. در ادامه، صحت‌سنجی رفتار خطی و غیرخطی مدل به کار رفته در این مقاله، به ترتیب با مقایسه‌ی نتایج مدل‌سازی در دو نرم‌افزار opensees  و sap2000 و مدل‌سازی سازه‌ی 40 طبقه مجهز به tmd، تحت اثر زلزله‌ی kobe با بیشینه شتاب 0.83g، بررسی شده است.نتایج نشان می‌دهند برای درصد جرمی معادل 1% برایtmd در بام سازه‌ها و با در نظر گرفتن 16% اول همه زلزله‌ها، بیشترین درصد بهبود جابه‌جایی نسبی بام مربوط به سازه‌ی 12 طبقه و برابر با 2/54% خواهد بود. همچنین می‌توان برای کاهش تلاش محاسباتی، میانه‌ی زلزله‌ها را در نظر گرفت و به درصد بهبود برابر با 1/61% رسید که در مقایسه با روش اول اعداد قابل قبولی را ارائه می‌دهد. علاوه بر این، درصد کاهش متوسط جابه‌جایی در بام در سازه‌های 4، 8، و 12 طبقه و در حالت‌های کنترل‌نشده، کنترل شده با tmd با درصد‌های جرمی 0/5% و 1% گزارش شده و بیشترین درصد کاهش متوسط پاسخ بام، مربوط به سازه‌ی 12 طبقه مجهز به tmd  با درصد جرمی 1%، برابر 3/47% است. 

seismic evaluation of steel structures with tmd using incremental dynamic analysis (ida)

using a tuned mass damper (tmd) in a structure, is a reasonable solution for absorbing its movements caused by external forces. however, when designing a tmd on the grounds of passive control, it is a challenging task as this device can be tuned once and for a specified range of frequency. employing more than one tmd is another option; although this will lead to higher cost and might increase the base shear of the structure. in this paper, to provide a wide range of frequency and mode shapes in the analysis, nine types of steel structures are designed, having the story number of 4, 8, and 12, respectively, and then subjected to 22 acceleration records of fema-p695; these records, are a suitable choice for generating statistical results as they provide a wide range of magnitudes. three of these structures are uncontrolled, and the remaining are equipped with a tmd on their roof, being of 0.5% and 1% mass ratio and considering the first mode frequency for the tmd design. the design of the tmds is carried out via den hartog’s formula.using incremental dynamic analysis (ida), fragility curves are created with constant 0.1g steps for pga intensity measure. in addition, for considering the uncertainties in the performance of the tmd and the structure due to the changes in frequency, a 10% error is applied for the first mode frequency in the nonlinear design of the structures. the maximum drift ratio is used as a damage measure due to its simplicity and comprehensive coverage. multiple earthquake recordings and their statistical characteristics, such as mean, median, 16%, and 84% of the recorded amplitudes and their more robust components, are utilized to examine the ida curves to eliminate any ambiguity about structure response. this paper presents its novelty by applying a statistical method for choosing the mass ratio of tmd, considering the possible real-world quantities for this parameter and a wide range of frequencies for the excitations; therefore, limiting the tmd stroke. subsequently, verifying the linear and non-linear behavior of the model used in this paper is carried out by modeling a 40-story steel structure equipped with a tmd situated on its roof and tuned based on its first mode under the kobe earthquake. furthermore, the displacement response of the 4, 8, and 12-story structures, being equipped with a single tmd of 0.5% and 1% mass ratio, respectively, are compared to their uncontrolled state by exposing them to the landers earthquake.results show that using tmd reduces the maximum drift ratio of the structures. considering the first 16% of the acceleration records, as expected, a 12-story steel structure equipped with a tmd of 1% mass ratio on the roof, presents the best results of maximum drift improvement ratio of 2.54%. moreover, for reducing computational effort, another alternative is applying a limited number of earthquakes to the structure. by using the median for the duration and pgas of all fema-p695 data to estimate this earthquake record, the maximum drift improvement ratio is then 1.61% for the twelve-story structure resulting in decent numbers compared to the first method. moreover, all types of the 4, 8, and 12-story structures (uncontrolled, controlled with a tmd of 0.5% mass ratio, and controlled with a tmd of 1% mass ratio) were subjected to the kobe earthquake, and their average roof displacements were compared. among these three types of structures, the 12-story structure was recorded to have the highest rate of maximum roof displacement compared to its uncontrolled state, being 3.47%.