بهینه سازی طرح اختلاط بتن سنگین بر اساس نتایج آزمایشگاهی

بتن علاوه بر دارا بودن خواص سازه ای مناسب، یکی از مناسب ترین و پر کاربردترین مصالح برای ساخت حفاظ تابشهای هسته ای نوترون و گاما میباشد. در این میان استفاده از بتن سنگین به جای بتن معمولی باعث کاهش ضخامت عضو محافظتی به میزان قابل توجه خواهد شد. با توجه به حجم زیاد بتن ریزی در نیروگاه های اتمی، بهینه سازی طرح اختلاط این نوع بتن می تواند تا حد زیادی منجر به کاهش هزینه ساخت شود، هدف اصلی از تحقیق حاضر توسعه یک روش طرح اختلاط بتن سنگین براساس اصول بهینه سازی می باشد. بدین منظور ابتدا مدل بهینه سازی طرح اختلاط بتن سنگین تعریف می شود، سپس با استفاده از یک الگوریتم بهینه سازی طرح اختلاط بهینه برای بتن با مقاومت مورد نظر بدست می آید. نتایج عددی نشان می دهد که با کاهش مقادیر سنگدانه و سیمان و افزایش مقدار ریزدانه در طرح اختلاط به صورت همزمان، مقدار هزینه طرح اختلاط کاهش پیدا می کند.