بررسی ارتباط بین خواص رئولوژی مخلوط های بتن خودتراکم با زمان گیرش به روش مقاومت الکتریکی

تا کنون مطالعات متعددی بر روی خواص رئولوژی و زمان گیرش در مخلوط های با پایه سیمانی انجام پذیرفته است، لیکن ارتباط بین این دو مشخصه مهم تا کنون بررسی نگردیده است. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین خواص رئولوژی و زمان گیرش در مخلوط های بتن خودتراکم می باشد. در این پژوهش شش طرح مخلوط بتن خودتراکم در نظر گرفته شد که در آنها اثر تغییر نسبت آب به سیمان، افزودنی دوده سیلیس و سرباره کوره آهن گدازی در نظر گرفته شد. در تعیین زمان گیرش از روش مقاومت الکتریکی استفاده گردیده و همچنین عملکرد این روش در تعیین خصوصیات رئولوژی مورد ارزیابی قرار گرفته است. از آنجایی که روش مقاومت الکتریکی در تعیین زمان گیرش فاقد استانداردی مدون می باشد، لذا به منظور راستی آزمایی نتایج از روش استاندارد مقاومت در برابر نفوذ بر اساس استاندارد astmc403 نیز استفاده شده است. در بخش بررسی خواص رئولوژی نیز بررسی ها در دو بخش کارایی و بررسی رئومتریک انجام گرفته است. از نتایج بدست آمده مشخص گردید که مخلوط هایی که دارای جریان پذیری بالاتری هستند، زمان گیرش کمتری را ثبت کرده اند. همچنین مشخص شد که مخلوط های بتنی که تنش جاری (استاتیکی و دینامیکی) بالاتری دارند، زمان گیرش کوتاه تری را ثبت نموده اند. بدین ترتیب با روابط بدست آمده ارتباط این دو متغیر مهم( خواص رئولوژی و زمان گیرش )ارزیابی گردید.

Investigation of the Relationship Between Rheological Properties of Self-consolidating Concrete Mixtures and the Setting Time of by Electrical Resistance Method

Several studies have been done on the rheological properties and setting time of cementitious mixes, but the relationship between these two important features has not been studied so far. Therefore, the aim of this study is to investigate the relationship between rheological properties and setting time in selfconsolidating concrete mixtures. In this study, six self consolidating concrete mixture proportions were considered, in which the effect of watercement ratio changes, silica fume and slag was used. The electrical resistivity method has been used in determining its setting time, and the performance of this method has been evaluated in determining the rheological properties. Since the electrical resistivity method is not standardized in determining the setting time, therefore, to verify the results, the standard penetration resistance method is also used according to the ASTMC403. In the study of rheological properties, the studies have been done in two sections of efficiency and rheometer analysis. From the results, it was found that mixtures that have higher slump flow have recorded less time to take. It was also found that concrete mixtures that have higher yield stress (static and dynamic) have shorter setting time. In this way, the relationships between these two important variables (rheological properties and setting time) were evaluated by the relationships.