بررسی امکان استفاده از بتن اصلاح شده با جاذب کائولین در حذف فلز سنگین کروم (vi) از فاضلاب صنعتی

فلزات سنگین یکی از بزرگترین مشکلات زیست محیطی در دنیای امروز می باشند.گسترش صنایع بزرگ ،افزایش جمعیت و کاهش منابع آبی، اهمیت تصفیه فاضلاب و استفاده مجدد از منابع آبی را آشکار میسازد . از طرف دیگر بخش بزرگی از تاسیسات و حوضچه های تصفیه فاضلاب از بتن ساخته میشود. ph متغیر و وجود عوامل خورنده در محلول فاضلاب باعث آسیب دیدن و کاهش عمر بتن میشود. استفاده از موادی نظیر کائولین باعث افزایش جذب آلاینده های موجود در محلول فاضلاب و بالا رفتن دوام بتن مورد استفاده می شود. از بین روش های فراوان حذف آلاینده های محلول در آب ، روش جذب سطحی با بازدهی بالا همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. در تحقیق پیش رو به بررسی فرایند حذف فلز سنگین کروم با استفاده از بتن اصلاح شده حاوی خاک رس کائولین و همچنین پارامترهای موثر بر جذب پرداخته شده است. شرایط بهینه در این پژوهش برای جذب این فلز ph=5 ، غلظت اولیه آلاینده (mg/l)1000 ، کائولین به میزان %30 وزنی ریزدانه مصرفی در ساخت بتن ، زمان تعادل 360 دقیقه و ظرفیت جذب 3.06 میلی گرم بر گرم جاذب بدست آمده است. پوشش دادن سطح بتن با جاذب کائولین میتواند یک راه حل ابتکاری و مفید برای بالا بردن میزان حذف آلاینده ، کاهش هزینه و تسریع فرایند جذب باشد. در این حالت ظرفیت جذب به 29.5 میلی گرم بر گرم جاذب افزایش می یابد..با توجه به اینکه شرایط بهینه با استفاده از فاضلاب سنتتیک به دست آمده است . میزان جذب کروم در نمونه واقعی پساب ، پساب حاوی کروم از یک کارخانه آبکاری ، 90.3 درصد به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از کائولین میتواند موجب بالا رفتن کارایی جذب کروم توسط بتن گردیده و نیز طول عمر و دوام بتن را افزایش دهد.