بررسی آزمایشگاهی مقاومت جریان در کانال عریض با جداره ثابت

کانال ها و رودخانه های عریض به جهت داشتن نسبت عرض به عمق جریان،b/h، زیاد، خصوصیات هیدرولیکی متفاوت تری نسبت به کانال های روباز معمولی دارند. در این تحقیق با استفاده از یک مدل فیزیکی صحرایی، کانالی عریض به طول 60 متر و عرض 1.5 متر که دارای نسبت عرض به عمق جریان بین 12 تا 56 است، مشخصات هیدرولیکی کانال های عریض با جداره ثابت بتنی، شامل الگوی جریان، منحنی دبی اشل و مقاومت جریان مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس مقادیر اعداد بی بعد فرود، رینولدز و رینولدز برشی جریان بدست آمده، مشخص گردید که رژیم جریان از نوع زیربحرانی آشفته است. طبق نمودار دبیاشلtailgate مشخص می شود که با افزایش دبی جریان، ارتفاع tailgate مورد نیاز در پایین دست کانال عریض برای ایجاد عمق نرمال، کاهش می یابد. نتایج تحقیق گویای آن است که برای دبی های بزرگتر از 35 لیتر بر ثانیه ضریب زبری مانینگ، n، اندازه گیری شده، به مقادیر n ارائه شده در منابع هیدرولیک برای کانال بتنی بسیار نزدیک است. ولی برای دبی های کوچکتر از 35 لیتر بر ثانیه ضریب زبری مانینگ اندازه گیری شده n، 15% بیش از مقدار ارائه شده در منابع هیدرولیک می باشد. همچنین بر اساس نتایج، با افزایش عمق جریان، ضریب زبری مانینگ، n، کاهش و با افزایش عدد رینولدز، ضریب زبری n به صورت خطی ملایم کاهش پیدا می کند. نتایج تحقیق نشان می دهد که در کانال عریض، با افزایش عدد فرود جریان از 0.26 تا 0.40، ضریب زبری مانینگ، n، در محدوده0.022 تا 0.016 کاهش می یابد